Πως θα ήταν εάν κάποιος όταν αρρωσταίνει μπορεί να βρίσκει συμβουλή και βοήθεια, φάρμακα και παρηγοριά χωρίς να χρειάζεται να πληρώσει; Πως θα ήταν εάν τα παιδιά εμβολιάζονταν και φροντίζονταν τα δόντια τους πριν αρχίζουν να έχουν προβλήματα. Πως θα ήταν εάν οι γυναίκες δεν έπρεπε να πληρώνουν ακριβά την εγκυμοσύνη τους και να γεννούν δωρεάν; Πως θα ήταν εάν η πρόληψη με μαστογραφία και PAP τεστ ήταν αυτονόητο δικαίωμα όλων των γυναικών;
Αυτή η απορία μας οδήγησε σήμερα μετά από 2 χρόνια λειτουργίας του Ιατρείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης να μετράμε πάνω από 1000 επισκέψεις ασθενών, να εμβολιάζουμε σταθερά πάνω από 200 ανασφάλιστα παιδιά, και πάνω από 30 ανασφάλιστες εγκύες να έχουν τη σωστή παρακολούθηση και βοήθεια. Γνωρίσαμε ανθρώπους παραμελημένους με τεράστια προβλήματα υγείας που είτε από φόβο, είτε από φτώχεια δεν προσέγγιζαν το σύστημα υγείας, γνωρίσαμε παιδιά πλήρως ανεμβολίαστα, είδαμε αρρώστιες που μόνο στα βιβλία είχαμε δει έως τώρα, είδαμε νέους ανθρώπους χωρίς δόντια, μάθαμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν τι είναι το AIDS και η ηπατίτιδα.
Σε μια εποχή που όλοι τείνουν να πιστέψουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ότι καλά αυτά που λέτε αλλά είναι ρομαντικά, γραφικά, έξω από την πραγματική ζωή και «δεν γίνονται αυτά τα πράγματα». Ότι η υγεία και η παιδεία είναι αγαθά που μας ανταποδίδονται μετά από σκληρή δουλειά και που δεν ανήκουν δικαιωματικά σε κάθε ανθρώπινη ζωή. Που έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει να λειτουργούμε σαν ομάδα η οποία δουλεύει συλλογικά, για να μπορούμε όλοι να μορφωθούμε και να θεραπευτούμε. Που η έννοια της συντροφικότητας θεωρείται ξεπερασμένη,
θελήσαμε να δούμε πως θα ήταν εάν…..
Πρέπει να πιστέψουμε ότι αυτός ο κόσμος που θέλουμε μπορεί να υπάρξει. Τον δημιουργήσαμε και τον ζούμε. Καιρός να τον διεκδικήσουμε.
Ανοιγμα της μουσικής εκδήλωσης, που έγινε στη Φορτέτζα,
στις 29/09/2010, από το Εθελοντικό Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Ελένη Ιωαννίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου