Γράμμα για την προσκυνημένη κυβέρηση

Στα όνειρα μας μόνο εφιάλτες έρχονται πια. Φύγαν οι χαρές, οι γιορτές, οι αγάπες χαθήκαν. Ποιος έχει ώρα για τέτοια. Οπαδοί της τελεολογίας της υποταγής του κόσμου στο χρήμα, κατέλαβαν τα χωράφια της προοπτικής της ζωής.

Δεν βρίσκουμε τα όρια του κόσμου που γνωρίσαμε, δεν θέλουμε να αγγίξουμε την χλεύη του νέου σχεδίου. Κοιταζόμαστε και δεν αναγνωρίζουμε τους φίλους και τους ανθρώπους μας. Μεγαλώσαμε πιστεύοντας σε ότι διδαχτήκαμε σαν βασικές αρχές κοινωνικής δόμησης . Κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνική πρόνοια, δημόσια υγεία, δημόσια παιδεία, οχτάωρο εργασιακό, δικαίωμα σε αντικειμενική πληροφορία, ελευθερία στην έκφραση, στην διεκδίκηση. Εσείς μας τα πουλήσατε όλα αυτά και μεις πιστέψαμε, ότι είχατε αρχές και μπέσα. Η οικογένεια Παπανδρέου μας πούλησε για ψηφοθηρία, όνειρα ελευθερίας, τρένα προόδου και κυρίαρχους λαούς και ήρθε ο Νεαντερτάλιος απόγονος εξ Αμερικής, να ακυρώσει την όποια προοπτική πραγμάτωσης, ακόμη και την απατηλή. Τώρα βγαίνουμε στο δρόμο ξέροντας ότι κινδυνεύει ακόμη και η σωματική μας ακεραιότητα από τις δυνάμεις ''προστασίας του πολίτη''. Το δυστύχημα είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι πού τους πιστεύουν ακόμη, πιστεύουν ότι η χώρα είναι σε κίνδυνο χρεοκοπίας και κατάρρευσης, ενώ ο μόνος υπαρκτός κίνδυνος με απόδειξη, είναι ο κίνδυνος κατάρρευσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος που στηρίζει και στηρίζεται από την καπιταλιστική διαχείριση του πλανήτη. Τι θα τον κάνουν αυτόν το κόσμο που σχεδιάζουν; Πως θα προχωρήσουν ένα πλανήτη ανθρώπους με την χυδαία χειραγώγηση μέσα από την τρομολαγνεία, την θεσμοθετημένη πια παραπληροφόρηση, την έλλειψη ελπίδας και προοπτικής. Τι ενδιαφέρον θα έχει ένας κόσμος φοβισμένος, σκυφτός, υποταγμένος στις επιταγές τις οικονομίστικης διαχείρισης των μεταπρατών, των χρηματιστών, των βιομηχάνων φαρμάκου, όπλων και πληροφορίας. Νομίζω ήρθε η ώρα εκείνη που ο Καβάφης προφήτευσε. Η ώρα για το μεγάλο ναί ή το μεγάλο όχι, τονισμένο. Η ώρα που κάποιος πρέπει να αποφασίσει με ποιούς θα πάει και ποιους θ΄αφήσει. Δεν έχει νόημα να συντηρήσουμε κατάσταση επιβίωσης. Είναι ντροπή να παραδώσουμε αυτόν τον κόσμο στην επόμενη γενιά. Ή αυτοί ή εμείς. Ο πρωθυπουργός εξάλλου μας το μήνυσε μέσα από την κοινοβουλευτική του ομάδα-σπείρα ληστών και ευνουχισμένων. Έχουμε πόλεμο. Αυτοί προσκύνησαν, εμείς θα πάρουμε στα χέρια μας τη ζωή μας, χωρίς αυτούς.
Ειρήνη Νταουντακη