Στις 2 Σεπτεμβρίου ξημερώματα, πραγματοποιήθηκε με άκρα μυστικότητα μεγάλη αστυνομική επιχείρηση σε συνεργασία με το Δήμο Χανίων για την εκκένωση του παλιού νοσοκομείου από αστέγους, που είχαν καταλάβει τμήμα του χώρου. Έγιναν 15 συλλήψεις αλλοδαπών.
Το «σκηνικό» είναι πια γνωστό και το έχουμε δει να επαναλαμβάνεται πολλές φορές ιδίως στις μεγάλες πόλεις: άνθρωποι χωρίς δουλειά και χρήματα για να επιβιώσουν, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, βρίσκουν καταφύγιο σε κάποιο εγκαταλειμμένο κτίριο, από όπου φυσικά λείπουν τα στοιχειώδη μέσα για την προσωπική υγιεινή και την καθαριότητα του χώρου. Σύντομα ο χώρος μετατρέπεται σε «εστία μόλυνσης» και η περιοχή σε «γκέτο». Άστεγοι που βρίσκουν καταφύγιο σε εγκαταλειμμένα κτίρια δεν είναι μόνο μετανάστες. Με τις παρούσες οικονομικές συνθήκες όλο και περισσότεροι αντιμετωπίζουν πρόβλημα και ντόπιοι πλέον, αφού απολύονται από τις δουλειές τους και δεν έχουν τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουν.
Ακόμα, συνηθισμένο φαινόμενο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι και οι κλοπές που συχνά πυκνώνουν όσο δυσχεραίνουν οι συνθήκες επιβίωσης. Όπως είναι φυσικό, σε τέτοιες συνθήκες η κατανόηση, η ανοχή και η αντοχή των κατοίκων της περιοχής αργά ή γρήγορα εξαντλούνται. Συνήθως, κάπου εκεί εμφανίζονται οι φασίστες της «χρυσής αυγής» ως αυτόκλητοι σωτήρες των περίοικων, που με δολοφονικές επιθέσεις δημιουργούν ένα κλίμα τρομοκρατίας για ντόπιους και ξένους νόμιμους και «παράνομους».
Πως όμως έχουμε φτάσει μέχρι εδώ;
Η πλειονότητα των μεταναστών βρέθηκε στην Ελλάδα χωρίς να το επιθυμεί. Ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, φτώχεια από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών τους από τις «ανεπτυγμένες» χώρες, δημιούργησαν ένα κύμα μετανάστευσης προς τη δύση, για την εξεύρεση εργασίας, για μια καλύτερη ζωή. Ο προορισμός των ανθρώπων αυτών συνήθως είναι μια άλλη χώρα της Ευρώπης. Το ελληνικό κράτος όμως έχοντας υπογράψει την συνθήκη του «Δουβλίνου ΙΙ», φροντίζει να τους εμποδίζει να φύγουν από την Ελλάδα. Ταυτόχρονα όμως τους εμποδίζει και να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους, αφού το σχετικό πρόγραμμα εθελοντικού επαναπατρισμού μεταναστών έχει ουσιαστικά μπλοκαριστεί γιατί οι μετανάστες που διαμένουν στην Ελλάδα και θέλουν να επιστρέψουν οικειοθελώς στις χώρες τους είναι πολύ περισσότεροι απ' όσους είχαν αρχικά εκτιμηθεί. Και κάπως έτσι εγκλωβίζονται στην Ελλάδα χωρίς να μπορούν να προχωρήσουν μπροστά, ούτε όμως και να μπορούν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, παραμένοντας όμηροι ενός σύγχρονου πολιτισμού που τους αντιμετωπίζει ως λαθραία εμπορεύματα.
Εμείς υποστηρίζουμε ότι είναι απαράδεκτη η συνθήκη «Δουβλίνο II», θα πρέπει να μην εφαρμόζεται και οι μετανάστες να αφεθούν ελεύθεροι να πάνε στους τόπους προορισμού τους. Εξ άλλου χιλιάδες χρόνια τώρα οι άνθρωποι μετανάστευαν για διάφορους λόγους και δεν θα σταματήσει τώρα αυτό, που οι λόγοι είναι περισσότεροι και χειρότεροι.
Όταν στην δεκαετία του ’90 η Ελλάδα έγινε χώρα υποδοχής μεταναστών, ακουγόταν συχνά ότι δεν ήταν έτοιμη για αυτό το ρόλο. Είκοσι χρόνια αργότερα η «μεταναστευτική πολιτική» του ελληνικού κράτους περιορίζεται στην αδιέξοδη καταστολή. Είναι περιττό βέβαια να αναφέρουμε ότι αυτή η καταστολή εφαρμόζεται σε περιόδους που τα εργατικά χέρια περισσεύουν, ενώ σε περιόδους που χρειάζεται φτηνό και ανασφάλιστο εργατικό δυναμικό στα χωράφια και τις οικοδομές, κανείς δεν ψάχνει για «παράνομους» μετανάστες.
Οι 15 μετανάστες του παλιού νοσοκομείου αφού πέρασαν από τα κρατητήρια είναι «ελεύθεροι», χωρίς τη δυνατότητα να φύγουν, χωρίς μέριμνα για να ζήσουν αξιοπρεπώς. Κάπου έξω θα βρουν να κουρνιάσουν το βράδυ τουλάχιστον όσο είναι καλοκαίρι. Τι θα γίνει όμως το χειμώνα;
Η δημιουργία Ξενώνων Αστέγων, χώρων που θα μπορούσαν να διανυκτερεύσουν άνθρωποι με πρόβλημα επιβίωσης θα ήταν σημαντική βοήθεια για τους ανθρώπους που στερούνται τα στοιχειώδη, καθώς θα τους πρόσφερε στέγη και καθαριότητα. Αυτό επιβάλλει ο πολιτισμός και η αντιμετώπιση των μεταναστών όχι ως εμπόρευμα αλλά ως ανθρώπων με στοιχειώδη δικαιώματα. Επιπλέον θα απέτρεπε την υποβάθμιση και την γκετοποίηση γειτονιών.
Συγκεκριμένες προτάσεις έχουν γίνει από εθελοντικές ομάδες, συλλογικότητες και επιτροπές πολιτών. Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται να απασχολεί σοβαρά τις αρμόδιες Αρχές και ιδίως το Δήμο Χανίων, που αντί να πάρει συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος επιδίδεται σε κυνήγι μεταναστών.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ-ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Το «σκηνικό» είναι πια γνωστό και το έχουμε δει να επαναλαμβάνεται πολλές φορές ιδίως στις μεγάλες πόλεις: άνθρωποι χωρίς δουλειά και χρήματα για να επιβιώσουν, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, βρίσκουν καταφύγιο σε κάποιο εγκαταλειμμένο κτίριο, από όπου φυσικά λείπουν τα στοιχειώδη μέσα για την προσωπική υγιεινή και την καθαριότητα του χώρου. Σύντομα ο χώρος μετατρέπεται σε «εστία μόλυνσης» και η περιοχή σε «γκέτο». Άστεγοι που βρίσκουν καταφύγιο σε εγκαταλειμμένα κτίρια δεν είναι μόνο μετανάστες. Με τις παρούσες οικονομικές συνθήκες όλο και περισσότεροι αντιμετωπίζουν πρόβλημα και ντόπιοι πλέον, αφού απολύονται από τις δουλειές τους και δεν έχουν τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουν.
Ακόμα, συνηθισμένο φαινόμενο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι και οι κλοπές που συχνά πυκνώνουν όσο δυσχεραίνουν οι συνθήκες επιβίωσης. Όπως είναι φυσικό, σε τέτοιες συνθήκες η κατανόηση, η ανοχή και η αντοχή των κατοίκων της περιοχής αργά ή γρήγορα εξαντλούνται. Συνήθως, κάπου εκεί εμφανίζονται οι φασίστες της «χρυσής αυγής» ως αυτόκλητοι σωτήρες των περίοικων, που με δολοφονικές επιθέσεις δημιουργούν ένα κλίμα τρομοκρατίας για ντόπιους και ξένους νόμιμους και «παράνομους».
Πως όμως έχουμε φτάσει μέχρι εδώ;
Η πλειονότητα των μεταναστών βρέθηκε στην Ελλάδα χωρίς να το επιθυμεί. Ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, φτώχεια από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών τους από τις «ανεπτυγμένες» χώρες, δημιούργησαν ένα κύμα μετανάστευσης προς τη δύση, για την εξεύρεση εργασίας, για μια καλύτερη ζωή. Ο προορισμός των ανθρώπων αυτών συνήθως είναι μια άλλη χώρα της Ευρώπης. Το ελληνικό κράτος όμως έχοντας υπογράψει την συνθήκη του «Δουβλίνου ΙΙ», φροντίζει να τους εμποδίζει να φύγουν από την Ελλάδα. Ταυτόχρονα όμως τους εμποδίζει και να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους, αφού το σχετικό πρόγραμμα εθελοντικού επαναπατρισμού μεταναστών έχει ουσιαστικά μπλοκαριστεί γιατί οι μετανάστες που διαμένουν στην Ελλάδα και θέλουν να επιστρέψουν οικειοθελώς στις χώρες τους είναι πολύ περισσότεροι απ' όσους είχαν αρχικά εκτιμηθεί. Και κάπως έτσι εγκλωβίζονται στην Ελλάδα χωρίς να μπορούν να προχωρήσουν μπροστά, ούτε όμως και να μπορούν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, παραμένοντας όμηροι ενός σύγχρονου πολιτισμού που τους αντιμετωπίζει ως λαθραία εμπορεύματα.
Εμείς υποστηρίζουμε ότι είναι απαράδεκτη η συνθήκη «Δουβλίνο II», θα πρέπει να μην εφαρμόζεται και οι μετανάστες να αφεθούν ελεύθεροι να πάνε στους τόπους προορισμού τους. Εξ άλλου χιλιάδες χρόνια τώρα οι άνθρωποι μετανάστευαν για διάφορους λόγους και δεν θα σταματήσει τώρα αυτό, που οι λόγοι είναι περισσότεροι και χειρότεροι.
Όταν στην δεκαετία του ’90 η Ελλάδα έγινε χώρα υποδοχής μεταναστών, ακουγόταν συχνά ότι δεν ήταν έτοιμη για αυτό το ρόλο. Είκοσι χρόνια αργότερα η «μεταναστευτική πολιτική» του ελληνικού κράτους περιορίζεται στην αδιέξοδη καταστολή. Είναι περιττό βέβαια να αναφέρουμε ότι αυτή η καταστολή εφαρμόζεται σε περιόδους που τα εργατικά χέρια περισσεύουν, ενώ σε περιόδους που χρειάζεται φτηνό και ανασφάλιστο εργατικό δυναμικό στα χωράφια και τις οικοδομές, κανείς δεν ψάχνει για «παράνομους» μετανάστες.
Οι 15 μετανάστες του παλιού νοσοκομείου αφού πέρασαν από τα κρατητήρια είναι «ελεύθεροι», χωρίς τη δυνατότητα να φύγουν, χωρίς μέριμνα για να ζήσουν αξιοπρεπώς. Κάπου έξω θα βρουν να κουρνιάσουν το βράδυ τουλάχιστον όσο είναι καλοκαίρι. Τι θα γίνει όμως το χειμώνα;
Η δημιουργία Ξενώνων Αστέγων, χώρων που θα μπορούσαν να διανυκτερεύσουν άνθρωποι με πρόβλημα επιβίωσης θα ήταν σημαντική βοήθεια για τους ανθρώπους που στερούνται τα στοιχειώδη, καθώς θα τους πρόσφερε στέγη και καθαριότητα. Αυτό επιβάλλει ο πολιτισμός και η αντιμετώπιση των μεταναστών όχι ως εμπόρευμα αλλά ως ανθρώπων με στοιχειώδη δικαιώματα. Επιπλέον θα απέτρεπε την υποβάθμιση και την γκετοποίηση γειτονιών.
Συγκεκριμένες προτάσεις έχουν γίνει από εθελοντικές ομάδες, συλλογικότητες και επιτροπές πολιτών. Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται να απασχολεί σοβαρά τις αρμόδιες Αρχές και ιδίως το Δήμο Χανίων, που αντί να πάρει συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος επιδίδεται σε κυνήγι μεταναστών.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ-ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου