Κανείς δεν περίμενε μια εβδομάδα νωρίτερα ότι αυτός ο μεγάλος αγώνας που μόλις ξεκινούσε θα μπορούσε να ξεσηκώσει τόσες, τόσο έντονες και ποικίλες αντιδράσεις, να αναδείξει σε τέτοιο βαθμό τις αντιφάσεις μέσα στην ελληνική κοινωνία,
αλλά και τον εγχώριο πολιτικό κόσμο, να προκαλέσει επιτακτικά τις κοινωνικές και πολιτικές ομαδοποιήσεις, άτυπες και θεσμικές συλλογικότητες και φορείς να λάβουν θέση.
Η οργανωμένη επίθεση δυσφήμισης, καταστολής και η απόπειρα κοινωνικής απονομιμοποίησης και περιθωριοποίησης που η απεργία πείνας δέχτηκε από τις κεντρικές πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με την απόλυτη, στα όρια της ταύτισης, σύμπνοια του αστικού μπλοκ εξουσίας (ΝΔ - ΛΑΟΣ) και τις γερές προπαγανδιστικές πλάτες της απόλυτης πλειοψηφίας των ΜΜΕ ήταν πρωτοφανής. Πίσω από τις κραυγές για το άσυλο, τις λασπολογίες για υποκινούμενο αγώνα και "εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου", οι κυρίαρχοι απέδειξαν τη βαθιά ρατσιστική και ξενοφοβική τους φύση. Ακόμα και οι δήθεν φιλάνθρωπες κορώνες τους δεν μπορούσαν να κρύψουν τη βασική θέση που διατρέχει ένα ευρύτατο φάσμα του πολιτικού κόσμου που δεν ήταν άλλη από τη μη αποδοχή των μεταναστών ως υποκείμενο ικανό να μιλήσει για τον εαυτό του, να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, να ζητήσει θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του όσα είναι κατά τ' άλλα αυτονότητα: δικαίωμα στην ύπαρξη, ίσους όρους στη δουλειά, στην κοινωνική πρόνοια, στην ασφάλιση, στην εκπαίδευση των παιδιών. Τους είναι αδιανόητο ότι οι "αόρατοι" βγήκαν στο προσκήνιο, ότι οι χωρίς φωνή ουρλιάζουν από την κεντρική σκηνή εκκωφαντικά. Τους τρομάζει η δυναμική που η απεργία πείνας φέρει, το τι σηματοδοτεί στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων στην Ελλάδα, αλλά και πανευρωπαϊκά.
Αυτός ήταν ο λόγος που ενορχήστρωσαν τη συμμαχία των προθύμων, που δε δίστασαν να προχωρήσουν σε βήματα που μετά τη χούντα, καμιά εξουσία δεν τόλμησε, που άφησαν να ξεχυθούν οι χειρότεροι αντιμεταναστευτικοί, ακροδεξιοί εφιάλτες να μιλούν πανηγυρικά στα τηλεοπτικά μας παράθυρα, που συμμάχησαν με το διάβολο για να σπείρουν ό,τι αντιλαμβάνονται πως ελέγχει καλύτερα την κοινωνία: το φόβο, τη μισαλλοδοξία, το φασισμό με τις υποσχέσεις της αιματοβαμμένης ασφάλειάς του. Και όντως φάνηκε να κερδίζουν τον πρώτο γύρο.
Μέσα στο ζοφερό αυτό πλαίσιο ένα πράγμα έμεινε όρθιο και δε σταμάτησε να διατυμπανίζεται δίνοντάς μας ξανά ελπίδα και κουράγιο τις επόμενες μέρες μετά τα γεγονότα της Νομικής. Και δεν ήταν άλλο από τον ίδιο τον αγώνα των απεργών πείνας. Την πίστη τους σε αυτόν, την εξαιρετική ψυχραιμία και συντροφικότητά τους, το ότι δε λησμόνησαν στιγμή πως πάνω από όλα πρόκειται για έναν δύσκολο, αλλά μεγάλο και υπέροχο αγώνα καταπιεσμένων που απλά δεν έχουν τίποτα να χάσουν.
Από αυτή τη δύναμη αντλούμε όσοι και όσες βρεθήκαμε στις κρίσιμες και αγωνιώδεις ώρες στα κέντρα αγώνα, στο Εργατικό Κέντρο στη Θεσσαλονίκη, στη Νομική στην Αθήνα, στις αίθουσες των συνελεύσεων, στους δρόμους, στις πλατείες. Έχουμε την επίγνωση πόσα διακυβεύονται σε αυτόν τον αγώνα, την αισιοδοξία ότι οι μετανάστες απεργοί πείνας θα κερδίσουν και μαζί τους θα κερδίσει όχι μόνο και το αλληλέγγυο αντιρατσιστικό και κοινωνικό κίνημα, αλλά σύμπασα η ελληνική κοινωνία, όποια μεριά κι αν έχει διαλέξει ο καθένας και η καθεμιά εντός της. Κάθε δικαίωμα που χάνεται ή κερδίζεται είναι απώλεια ή παρακαταθήκη για όλους και όλες.
Δε σκεφτόμαστε, λοιπόν, άλλο τίποτα από την ανασύνταξη των δυνάμεων του αγώνα, από την επανάκτηση της αυτοπεποίθησης των αλληλέγγυων κατά το παράδειγμα των απεργών πείνας, από το φούντωμα της δράσης, τη διεύρυνση του μετώπου στήριξης, το άπλωμα της βεντάλιας της αλληλεγγύης που έχει αρχίσει να ανοίγει και να βάζει μέσα τα οργανωμένα ή μη κομμάτια της κοινωνίας που αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει καλύτερη αντίσταση απέναντι στην αναδυόμενη βαρβαρότητα, στην αυταρχοποίηση του κράτους, στην επέλαση των ιεροκηρύκων του μίσους από τη νίκη του αγώνα των 300. Μια νίκη που μας χρειάζεται όλους και όλες χωρίς εκπτώσεις στις δυνάμεις μας για να επιτευχθεί.
ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΜΙΣΟΥΣ ΠΟΥ ΧΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΘΥΜΟΥΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΥΣ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΣ ΤΗΣ
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΕΙΝΑΣ
Η ΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
αλλά και τον εγχώριο πολιτικό κόσμο, να προκαλέσει επιτακτικά τις κοινωνικές και πολιτικές ομαδοποιήσεις, άτυπες και θεσμικές συλλογικότητες και φορείς να λάβουν θέση.
Η οργανωμένη επίθεση δυσφήμισης, καταστολής και η απόπειρα κοινωνικής απονομιμοποίησης και περιθωριοποίησης που η απεργία πείνας δέχτηκε από τις κεντρικές πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με την απόλυτη, στα όρια της ταύτισης, σύμπνοια του αστικού μπλοκ εξουσίας (ΝΔ - ΛΑΟΣ) και τις γερές προπαγανδιστικές πλάτες της απόλυτης πλειοψηφίας των ΜΜΕ ήταν πρωτοφανής. Πίσω από τις κραυγές για το άσυλο, τις λασπολογίες για υποκινούμενο αγώνα και "εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου", οι κυρίαρχοι απέδειξαν τη βαθιά ρατσιστική και ξενοφοβική τους φύση. Ακόμα και οι δήθεν φιλάνθρωπες κορώνες τους δεν μπορούσαν να κρύψουν τη βασική θέση που διατρέχει ένα ευρύτατο φάσμα του πολιτικού κόσμου που δεν ήταν άλλη από τη μη αποδοχή των μεταναστών ως υποκείμενο ικανό να μιλήσει για τον εαυτό του, να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, να ζητήσει θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του όσα είναι κατά τ' άλλα αυτονότητα: δικαίωμα στην ύπαρξη, ίσους όρους στη δουλειά, στην κοινωνική πρόνοια, στην ασφάλιση, στην εκπαίδευση των παιδιών. Τους είναι αδιανόητο ότι οι "αόρατοι" βγήκαν στο προσκήνιο, ότι οι χωρίς φωνή ουρλιάζουν από την κεντρική σκηνή εκκωφαντικά. Τους τρομάζει η δυναμική που η απεργία πείνας φέρει, το τι σηματοδοτεί στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων στην Ελλάδα, αλλά και πανευρωπαϊκά.
Αυτός ήταν ο λόγος που ενορχήστρωσαν τη συμμαχία των προθύμων, που δε δίστασαν να προχωρήσουν σε βήματα που μετά τη χούντα, καμιά εξουσία δεν τόλμησε, που άφησαν να ξεχυθούν οι χειρότεροι αντιμεταναστευτικοί, ακροδεξιοί εφιάλτες να μιλούν πανηγυρικά στα τηλεοπτικά μας παράθυρα, που συμμάχησαν με το διάβολο για να σπείρουν ό,τι αντιλαμβάνονται πως ελέγχει καλύτερα την κοινωνία: το φόβο, τη μισαλλοδοξία, το φασισμό με τις υποσχέσεις της αιματοβαμμένης ασφάλειάς του. Και όντως φάνηκε να κερδίζουν τον πρώτο γύρο.
Μέσα στο ζοφερό αυτό πλαίσιο ένα πράγμα έμεινε όρθιο και δε σταμάτησε να διατυμπανίζεται δίνοντάς μας ξανά ελπίδα και κουράγιο τις επόμενες μέρες μετά τα γεγονότα της Νομικής. Και δεν ήταν άλλο από τον ίδιο τον αγώνα των απεργών πείνας. Την πίστη τους σε αυτόν, την εξαιρετική ψυχραιμία και συντροφικότητά τους, το ότι δε λησμόνησαν στιγμή πως πάνω από όλα πρόκειται για έναν δύσκολο, αλλά μεγάλο και υπέροχο αγώνα καταπιεσμένων που απλά δεν έχουν τίποτα να χάσουν.
Από αυτή τη δύναμη αντλούμε όσοι και όσες βρεθήκαμε στις κρίσιμες και αγωνιώδεις ώρες στα κέντρα αγώνα, στο Εργατικό Κέντρο στη Θεσσαλονίκη, στη Νομική στην Αθήνα, στις αίθουσες των συνελεύσεων, στους δρόμους, στις πλατείες. Έχουμε την επίγνωση πόσα διακυβεύονται σε αυτόν τον αγώνα, την αισιοδοξία ότι οι μετανάστες απεργοί πείνας θα κερδίσουν και μαζί τους θα κερδίσει όχι μόνο και το αλληλέγγυο αντιρατσιστικό και κοινωνικό κίνημα, αλλά σύμπασα η ελληνική κοινωνία, όποια μεριά κι αν έχει διαλέξει ο καθένας και η καθεμιά εντός της. Κάθε δικαίωμα που χάνεται ή κερδίζεται είναι απώλεια ή παρακαταθήκη για όλους και όλες.
Δε σκεφτόμαστε, λοιπόν, άλλο τίποτα από την ανασύνταξη των δυνάμεων του αγώνα, από την επανάκτηση της αυτοπεποίθησης των αλληλέγγυων κατά το παράδειγμα των απεργών πείνας, από το φούντωμα της δράσης, τη διεύρυνση του μετώπου στήριξης, το άπλωμα της βεντάλιας της αλληλεγγύης που έχει αρχίσει να ανοίγει και να βάζει μέσα τα οργανωμένα ή μη κομμάτια της κοινωνίας που αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει καλύτερη αντίσταση απέναντι στην αναδυόμενη βαρβαρότητα, στην αυταρχοποίηση του κράτους, στην επέλαση των ιεροκηρύκων του μίσους από τη νίκη του αγώνα των 300. Μια νίκη που μας χρειάζεται όλους και όλες χωρίς εκπτώσεις στις δυνάμεις μας για να επιτευχθεί.
ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΜΙΣΟΥΣ ΠΟΥ ΧΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΘΥΜΟΥΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΥΣ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΣ ΤΗΣ
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΕΙΝΑΣ
Η ΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου