Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δείς. –Ghandi
•O εικοστός πρώτος αιώνας είναι ο αιώνας των πολιτών καί όχι των ηγετών-σωτήρων!
•Eίσαι έτοιμος για τον αγώνα;
Βρέθηκα στην βόρεια Ελλάδα όπου σε συνάντηση με φίλους
κάναμε ανασκόπηση των τρεχόντων γεγονότων και κουβέντα στην κουβέντα ρώτησα για το πώς πάνε οι δουλειές και δώστε βάση παρακάτω να δείτε γιατί ο Ελληνας δεν θα πάει χαμένος ποτέ.
Μιλάμε για νεαρό πτυχιούχο επαγγελματία-οικογενειάρχη με μικρά παιδια, του οποίου οι δουλειές χτυπήθηκαν απο την κρίση και έμειναν στάσιμες έως νεκρές με αποτέλεσμα πολλά απο τα κεφάλαιά του να μπλοκαριστούν.
Μπροστά στο αδιέξοδο στράφηκε στην αγροτική εκμετάλλευση που είχε ο πατέρας του. Ο οποίος πατέρας του πουλούσε την...
παραγωγή σε χονδρεμπόρους που πολλές φορές (οχι πάντα, όχι όλοι!) ήταν αφερέγγυοι (πληρωμή με επιταγές χωρίς αντίκρυσμα) και επί πλέον δεν είχαν και κανένα περιουσιακό στοιχείο στό όνομά τους και όταν μετά από μακροχρόνιους και δαπανηρούς δικαστικούς αγώνες καταδίκαζαν τον χονδρέμπορα δεν είχαν να πάρουν κάτι, γιατί δεν είχε κανένα περιουσιακό στοιχείο στο όνομά του. Ετσι βρέθηκαν να κατέχουν πακέττα ακάλυπτες επιταγές, με συνέπεια την φτώχεια και την στέρηση.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι αν ο χονδρέμπορας ήταν συνεπής τους πλήρωνε το προϊόν σε τιμή απο τρείς εως εξι φορές κάτω απο την τρέχουσα τιμή στην αγορά ανάλογα με το ποιόν καιρό θα έβγαινε το εμπόρευμα στην αγορά. Επι πλέον υπήρχαν και άλλες παράπλευρες απώλειες –πάντα εις βάρος του παραγωγού - τις οποίες δεν αναφέρουμε για οικονομία χρόνου και για να μην εξειδικεύσουμε-φωτογραφίσουμε απόλυτα την περιγραφή.
Ο νεαρός φίλος μου λοιπόν μπήκε στο παιγνίδι και κατάφερε να νοικιάσει ένα ελεύθερο κτίριο ψυγείο και να βάλει μέσα την παραγωγή του αντί να παραδοθεί στο έλεος του χονδρέμπορα.
Κατόπιν έψαξε για διαλογέα γιατί η σωστή συσκευασία και εμφάνιση του προϊόντος είναι βασικός κανόνας της αγοράς και του εμπορίου. Αν δηλαδή μέσα σε μεγάλες ελιές βάλεις και μερικές ψιλές αυτόματα από οπτικής πλευράς πέφτει η ποιότητα του προϊόντος και η αξία του.
Βρήκε λοιπόν κάποιες συσκευές οι οποίες στις αντιπροσωπείες κόστιζαν γύρω στις 30 με 40 χιλιάδες ευρώ. Ανήσυχο πνεύμα όπως ήταν πήγε στην Ιταλία. Με αεροπλάνο και με αυτοκίνητο αρκετές φορές (σε εκθέσεις). Βρήκε ίδιας απόδοσης μηχανήματα περίπου στην μισή τιμή. Δεν αρκέστηκε εκεί. Βρήκε ενα μεταχειρισμένο γύρω στις 10 με 15 χιλιάδες. Το επισκεύασαν και πήγε να το παραλάβει. Ηταν πλήρως ηλεκτρονικό και καθώς ακουμπούσε το προϊόν επάνω του το ζύγιζε με ακρίβεια γραμμαρίου και το δρομολογούσε σε μιά απο τις 7 εξόδους που είχε ανάλογα με το βάρος του!
Παράλληλα πήγε στους εμπορικούς ακολούθους των πρεσβειών και βρήκε άκρες με πελάτες σε πολλές χώρες. Ετσι τώρα παίρνει παραγγελίες, γεμίζει νταλίκες ψυγεία και στέλνει εμπόρευμα σε πολλές χώρες σε τιμές που δεν έχουν καμμιά σχέση με αυτές που πουλούσε στον χονδρέμπορο. Ξεκίνησε την κατασκευή δικών του αποθηκών ψυγείων και τον βλέπω σύντομα να εξελίσσεται σε οικονομικό παράγοντα επιπέδου.
Σε συναφή αγροτικά προϊόντα διάβαζα πρόσφατα ότι το ρύζι στην Χαλάστρα φεύγει απο τα χέρια του παραγωγού στα 30 λεπτά (δεν ξέρω ακριβώς) και στο ράφι πουλιέται στα ~4 ευρώ. Και τώρα (λέει) θα οργανωθούν οι παραγωγοί και θα κάνουν συσκευασία της πραγωγής τους με δική τους ετικέττα. Μα ΤΩΡΑ έπρεπε να το καταλάβουν! Επρεπε απο χτές, απο πέρυσι να δράσουν, να οργανωθούν να παλαίψουν για να επιβιώσουν. Για να βγάλουν τον μεσάζοντα απο την αλυσίδα παραγωγής και πρός ΔΙΚΟ τους όφελος αλλά και πρός όφελος του ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ. Ποτέ δεν είναι αργά όμως.
Αλλά πρέπει και οι εκάστοτε πολιτικοί ταγοί (υπουργοί γεωργίας στην συγκεκριμένη περίπτωση) ως εκ της θέσεως τους και κατά συνέπεια της εννοίας του καθήκοντος που πρέπει να τους διακατέχει να φροντίζουν να δίνουν ιδέες και κατεθύνσεις στους αγρότες. (Αν τις έχουν και αν νοιάζονται πραγματικά.)
ΠΑΛΜΟΓΡΑΦΟΣ
•O εικοστός πρώτος αιώνας είναι ο αιώνας των πολιτών καί όχι των ηγετών-σωτήρων!
•Eίσαι έτοιμος για τον αγώνα;
Βρέθηκα στην βόρεια Ελλάδα όπου σε συνάντηση με φίλους
κάναμε ανασκόπηση των τρεχόντων γεγονότων και κουβέντα στην κουβέντα ρώτησα για το πώς πάνε οι δουλειές και δώστε βάση παρακάτω να δείτε γιατί ο Ελληνας δεν θα πάει χαμένος ποτέ.
Μιλάμε για νεαρό πτυχιούχο επαγγελματία-οικογενειάρχη με μικρά παιδια, του οποίου οι δουλειές χτυπήθηκαν απο την κρίση και έμειναν στάσιμες έως νεκρές με αποτέλεσμα πολλά απο τα κεφάλαιά του να μπλοκαριστούν.
Μπροστά στο αδιέξοδο στράφηκε στην αγροτική εκμετάλλευση που είχε ο πατέρας του. Ο οποίος πατέρας του πουλούσε την...
παραγωγή σε χονδρεμπόρους που πολλές φορές (οχι πάντα, όχι όλοι!) ήταν αφερέγγυοι (πληρωμή με επιταγές χωρίς αντίκρυσμα) και επί πλέον δεν είχαν και κανένα περιουσιακό στοιχείο στό όνομά τους και όταν μετά από μακροχρόνιους και δαπανηρούς δικαστικούς αγώνες καταδίκαζαν τον χονδρέμπορα δεν είχαν να πάρουν κάτι, γιατί δεν είχε κανένα περιουσιακό στοιχείο στο όνομά του. Ετσι βρέθηκαν να κατέχουν πακέττα ακάλυπτες επιταγές, με συνέπεια την φτώχεια και την στέρηση.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι αν ο χονδρέμπορας ήταν συνεπής τους πλήρωνε το προϊόν σε τιμή απο τρείς εως εξι φορές κάτω απο την τρέχουσα τιμή στην αγορά ανάλογα με το ποιόν καιρό θα έβγαινε το εμπόρευμα στην αγορά. Επι πλέον υπήρχαν και άλλες παράπλευρες απώλειες –πάντα εις βάρος του παραγωγού - τις οποίες δεν αναφέρουμε για οικονομία χρόνου και για να μην εξειδικεύσουμε-φωτογραφίσουμε απόλυτα την περιγραφή.
Ο νεαρός φίλος μου λοιπόν μπήκε στο παιγνίδι και κατάφερε να νοικιάσει ένα ελεύθερο κτίριο ψυγείο και να βάλει μέσα την παραγωγή του αντί να παραδοθεί στο έλεος του χονδρέμπορα.
Κατόπιν έψαξε για διαλογέα γιατί η σωστή συσκευασία και εμφάνιση του προϊόντος είναι βασικός κανόνας της αγοράς και του εμπορίου. Αν δηλαδή μέσα σε μεγάλες ελιές βάλεις και μερικές ψιλές αυτόματα από οπτικής πλευράς πέφτει η ποιότητα του προϊόντος και η αξία του.
Βρήκε λοιπόν κάποιες συσκευές οι οποίες στις αντιπροσωπείες κόστιζαν γύρω στις 30 με 40 χιλιάδες ευρώ. Ανήσυχο πνεύμα όπως ήταν πήγε στην Ιταλία. Με αεροπλάνο και με αυτοκίνητο αρκετές φορές (σε εκθέσεις). Βρήκε ίδιας απόδοσης μηχανήματα περίπου στην μισή τιμή. Δεν αρκέστηκε εκεί. Βρήκε ενα μεταχειρισμένο γύρω στις 10 με 15 χιλιάδες. Το επισκεύασαν και πήγε να το παραλάβει. Ηταν πλήρως ηλεκτρονικό και καθώς ακουμπούσε το προϊόν επάνω του το ζύγιζε με ακρίβεια γραμμαρίου και το δρομολογούσε σε μιά απο τις 7 εξόδους που είχε ανάλογα με το βάρος του!
Παράλληλα πήγε στους εμπορικούς ακολούθους των πρεσβειών και βρήκε άκρες με πελάτες σε πολλές χώρες. Ετσι τώρα παίρνει παραγγελίες, γεμίζει νταλίκες ψυγεία και στέλνει εμπόρευμα σε πολλές χώρες σε τιμές που δεν έχουν καμμιά σχέση με αυτές που πουλούσε στον χονδρέμπορο. Ξεκίνησε την κατασκευή δικών του αποθηκών ψυγείων και τον βλέπω σύντομα να εξελίσσεται σε οικονομικό παράγοντα επιπέδου.
Σε συναφή αγροτικά προϊόντα διάβαζα πρόσφατα ότι το ρύζι στην Χαλάστρα φεύγει απο τα χέρια του παραγωγού στα 30 λεπτά (δεν ξέρω ακριβώς) και στο ράφι πουλιέται στα ~4 ευρώ. Και τώρα (λέει) θα οργανωθούν οι παραγωγοί και θα κάνουν συσκευασία της πραγωγής τους με δική τους ετικέττα. Μα ΤΩΡΑ έπρεπε να το καταλάβουν! Επρεπε απο χτές, απο πέρυσι να δράσουν, να οργανωθούν να παλαίψουν για να επιβιώσουν. Για να βγάλουν τον μεσάζοντα απο την αλυσίδα παραγωγής και πρός ΔΙΚΟ τους όφελος αλλά και πρός όφελος του ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ. Ποτέ δεν είναι αργά όμως.
Αλλά πρέπει και οι εκάστοτε πολιτικοί ταγοί (υπουργοί γεωργίας στην συγκεκριμένη περίπτωση) ως εκ της θέσεως τους και κατά συνέπεια της εννοίας του καθήκοντος που πρέπει να τους διακατέχει να φροντίζουν να δίνουν ιδέες και κατεθύνσεις στους αγρότες. (Αν τις έχουν και αν νοιάζονται πραγματικά.)
ΠΑΛΜΟΓΡΑΦΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου