6η μέρα σήμερα που 300 άνθρωποι, μην αντέχοντας να παραμένουν στο περιθώριο της ζωής που τους τοποθετεί η Ευρωπαϊκή πολιτική μετανάστευσης, αρνούνται να συντηρήσουν το μέσο της εκμετάλλευσης τους. Το σώμα τους. Δεν αρνούνται επειδή επιθυμούν την ακύρωση του, τον θάνατο.
Η πράξη αυτή, αναδεικνύει μια θεμελιώδη ανάγκη. Την ανάγκη να ζεις με όρους αξιοπρέπειας.
Χωρίς αυτήν δεν έχει νόημα να συντηρείς τίποτα. Το δικαίωμα στην ελευθερία, στην υγεία, στην εργασία, στην ειρήνη αναγνωρίσθηκε,¨διακηρύχθηκε¨ επισήμως πριν 66 χρόνια και ισχύει για όλους, άσχετα από διακηρύξεις και υπογραφές επισήμων και κρατών. Η διακήρυξη είναι αναγκαία, όταν μια κοινωνία διαπιστώνει, ότι δεν είναι τα αυτονόητα, για όλους αυτονόητα. Όταν ο κόσμος τότε, βγήκε από μια περιπέτεια που απείλησε την επιβίωση του είδους. Κι αυτό έγινε με την ανοχή όλων των επίσημων φορέων, κυβερνήσεων. Έπρεπε να αφήσουν να φτάσει ως εκεί;
Πρέπει να φτάνει μια κατάσταση, πέρα από τα όρια της για να ενεργοποιηθεί ένα κράτος, μια κοινωνία, ένας άνθρωπος;
Η πράξη αυτή, αναδεικνύει μια θεμελιώδη ανάγκη. Την ανάγκη να ζεις με όρους αξιοπρέπειας.
Χωρίς αυτήν δεν έχει νόημα να συντηρείς τίποτα. Το δικαίωμα στην ελευθερία, στην υγεία, στην εργασία, στην ειρήνη αναγνωρίσθηκε,¨διακηρύχθηκε¨ επισήμως πριν 66 χρόνια και ισχύει για όλους, άσχετα από διακηρύξεις και υπογραφές επισήμων και κρατών. Η διακήρυξη είναι αναγκαία, όταν μια κοινωνία διαπιστώνει, ότι δεν είναι τα αυτονόητα, για όλους αυτονόητα. Όταν ο κόσμος τότε, βγήκε από μια περιπέτεια που απείλησε την επιβίωση του είδους. Κι αυτό έγινε με την ανοχή όλων των επίσημων φορέων, κυβερνήσεων. Έπρεπε να αφήσουν να φτάσει ως εκεί;
Πρέπει να φτάνει μια κατάσταση, πέρα από τα όρια της για να ενεργοποιηθεί ένα κράτος, μια κοινωνία, ένας άνθρωπος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου