Παράδεισος τώρα
του Χάνι Αμπου Σαϊντ (2005)
Το Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών συνεχίζει τις κινηματογραφικές προβολές στις πλατείες της πόλης των Χανίων. Την Τετάρτη 15 Ιούνη και ώρα 9:00 στην πλατεία 1866, προβάλλεται η ταινία Παράδεισος τώρα του Χάνι Αμπου Σαϊντ (2005). Η ταινία προβάλλεται για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στην νέα διεθνή αποστολή “Freedom Flotilla ΙΙ-ship to gaza ΙΙ” καθώς και την στήριξη μας στην πρωτοβουλία Χανίων “ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ II”
Λίγα Λόγια για την ταινία
Ο "Παράδεισος τώρα" (2005) είναι μια ταινία με θέμα τις τελευταίες 48 ώρες του Χαλέντ και του Σαΐντ, δύο Παλαιστνιων βομβιστών αυτοκτονίας. Σύμφωνα με τις οδηγίες της οργάνωσής τους, κοιμούνται το βράδυ στο σπίτι τους χωρίς όμως να μιλήσουν σε κανένα για την απόφασή τους. Την επόμενη μέρα παρακολουθούμε λεπτό προς λεπτό την τελετουργική προετοιμασία που περιλαμβάνει την εγγραφή του τελευταίου βίντεο όπου δηλώνουν την απόφασή τους να πεθάνουν σαν μάρτυρες, τον καθαρισμό του σώματός τους, το ύστατο δείπνο τους σε μια αναπαράσταση που φέρνει στο νου το "Μυστικό Δείπνο" του Ιησού.
Ο "Παράδεισος τώρα", χωρίς να προτείνει σαν λύση τις αποστολές αυτοκτονίας, αποτελεί παρόλα αυτά μια δυνατή απάντηση στην ισραηλινή (και δυτική) προπαγάνδα για "απάνθρωπους εγκληματίες βομβιστές". Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις την κτηνώδη βία μιας πανίσχυρης πολεμικής μηχανής, όταν χάνονται οι πιο στενοί σου συγγενείς και φίλοι και ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα κατεδαφίζονται για "παραδειγματισμό", τα περιθώρια για νηφάλια πολιτική αντιμετώπιση γίνονται ολοένα και πιο στενά Ο "Παράδεισος τώρα" διατηρεί μια οξυμένη, κριτική ματιά στα δρώμενα: Είναι χαρακτηριστικό ότι στη διάρκεια της εγγραφής του βίντεο των καμικάζι αυτοκτονίας, τα μέλη του συνεργείου κολατσίζουν τρώγοντας μια αραβική πίτα κάτι τέτοιο όμως δεν γίνεται από έλλειψη σεβασμού αλλά για να καταδειχτεί η ρουτίνα του φαύλου κύκλου της βίας.
Η ταινία βασισμένη σε συνομιλίες του Παλαιστινιακής καταγωγής σκηνοθέτη με ανθρώπους που γνώριζαν βομβιστές αυτοκτονίας, σε ομολογίες βομβιστών που απέτυχαν, αλλά και σε επίσημες ισραηλινές αναφορές αποτελεί μια τίμια, μη προπαγανδιστική καταγραφή του αδιέξοδου που προκαλεί η συνεχιζόμενη ισραηλινή κατοχή.
Τιμήθηκε με τέσσερα βραβεία στο φεστιβάλ Βερολίνου.
Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών
του Χάνι Αμπου Σαϊντ (2005)
Το Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών συνεχίζει τις κινηματογραφικές προβολές στις πλατείες της πόλης των Χανίων. Την Τετάρτη 15 Ιούνη και ώρα 9:00 στην πλατεία 1866, προβάλλεται η ταινία Παράδεισος τώρα του Χάνι Αμπου Σαϊντ (2005). Η ταινία προβάλλεται για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στην νέα διεθνή αποστολή “Freedom Flotilla ΙΙ-ship to gaza ΙΙ” καθώς και την στήριξη μας στην πρωτοβουλία Χανίων “ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ II”
Λίγα Λόγια για την ταινία
Ο "Παράδεισος τώρα" (2005) είναι μια ταινία με θέμα τις τελευταίες 48 ώρες του Χαλέντ και του Σαΐντ, δύο Παλαιστνιων βομβιστών αυτοκτονίας. Σύμφωνα με τις οδηγίες της οργάνωσής τους, κοιμούνται το βράδυ στο σπίτι τους χωρίς όμως να μιλήσουν σε κανένα για την απόφασή τους. Την επόμενη μέρα παρακολουθούμε λεπτό προς λεπτό την τελετουργική προετοιμασία που περιλαμβάνει την εγγραφή του τελευταίου βίντεο όπου δηλώνουν την απόφασή τους να πεθάνουν σαν μάρτυρες, τον καθαρισμό του σώματός τους, το ύστατο δείπνο τους σε μια αναπαράσταση που φέρνει στο νου το "Μυστικό Δείπνο" του Ιησού.
Ο "Παράδεισος τώρα", χωρίς να προτείνει σαν λύση τις αποστολές αυτοκτονίας, αποτελεί παρόλα αυτά μια δυνατή απάντηση στην ισραηλινή (και δυτική) προπαγάνδα για "απάνθρωπους εγκληματίες βομβιστές". Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις την κτηνώδη βία μιας πανίσχυρης πολεμικής μηχανής, όταν χάνονται οι πιο στενοί σου συγγενείς και φίλοι και ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα κατεδαφίζονται για "παραδειγματισμό", τα περιθώρια για νηφάλια πολιτική αντιμετώπιση γίνονται ολοένα και πιο στενά Ο "Παράδεισος τώρα" διατηρεί μια οξυμένη, κριτική ματιά στα δρώμενα: Είναι χαρακτηριστικό ότι στη διάρκεια της εγγραφής του βίντεο των καμικάζι αυτοκτονίας, τα μέλη του συνεργείου κολατσίζουν τρώγοντας μια αραβική πίτα κάτι τέτοιο όμως δεν γίνεται από έλλειψη σεβασμού αλλά για να καταδειχτεί η ρουτίνα του φαύλου κύκλου της βίας.
Η ταινία βασισμένη σε συνομιλίες του Παλαιστινιακής καταγωγής σκηνοθέτη με ανθρώπους που γνώριζαν βομβιστές αυτοκτονίας, σε ομολογίες βομβιστών που απέτυχαν, αλλά και σε επίσημες ισραηλινές αναφορές αποτελεί μια τίμια, μη προπαγανδιστική καταγραφή του αδιέξοδου που προκαλεί η συνεχιζόμενη ισραηλινή κατοχή.
Τιμήθηκε με τέσσερα βραβεία στο φεστιβάλ Βερολίνου.
Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου