Με συνταγή γιατρού

Ο ενήλικος και ψυχικά υγιής ασθενής Ντομινίκ, επιλέγει το γιατρό του και έχει λόγο στην θεραπεία του. Έχει δικαίωμα να αποφασίσει, αν θα ζήσει ή θα πεθάνει. Πηγαίνει στο γιατρό, αν είναι άρρωστος, 'οχι αν τον πείσουν ότι είναι άρρωστος. Πηγαίνει στο γιατρό για δικές του αρρώστιες, όχι της τράπεζας του. Στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς ο ασθενής σας είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα του καπιταλισμού. Βαριά η ασθένεια και εκ γενετής. Με χαρακτήρες επικρατούσας κληρονομικότητας, μεταστατική κακοήθεια από αυτές που δεν έχουν θεραπεία, παρά μόνο με ριζικό ακρωτηριασμό. Η θεραπεία που συνταγογραφείτε, είναι υπογεγραμμένη από αλμπάνηδες της ιατρικής. Ο στόχος της δικής σου θεραπείας, είναι ο ακρωτηριασμός της ελευθερίας μας, των δικαιωμάτων μας, της ζωής μας. Ποιός σε έπεισε, ότι είμαστε ηλίθιοι και πιστεύουμε τα παραμύθια σου; Διάβασε λίγο ιστορία και θα πάρεις τις απαντήσεις σου για το τι σε περιμένει, εσένα και το σύστημα σου σωτηρίας σου.
βλ. Ροβεσπιέρος και ''Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας'' 


Υπογραφή
ενας άλλος γιατρός