ΕΠΟΧΗ
Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ «ΒΟΜΒΑ» ΣΤΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ ΡΑΧΟΙ ΚΑΙ ΜΕΡΚΕΛ
Του
Αργύρη Παναγόπουλου
Οι ισπανικές τράπεζες βουλιάζουν μέσα στη φούσκα ακινήτων, που δημιούργησαν με τη βοήθεια των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών και των διεφθαρμένων πολιτικών των κυβερνήσεων του Λαϊκού και Σοσιαλιστικού Κόμματος, οδηγώντας αναπόφευκτα τη Μαδρίτη στην τρόικα και την ευρωζώνη σε μια πραγματική κόλαση, εξαιτίας της άρνησης της Μέρκελ να προχωρήσει σε ένα νέα σύμφωνο για το ευρώ,
που θα προβλέπει τη δημοσιονομική ένωση και μια συνολική και συλλογική απάντηση στη δομική κρίση της ευρωζώνης.
Τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής του σοσιαλιστή Θαπατέρο και του νεοφιλελεύθερου Ραχόι δεν λειτουργούν. Τα δημόσια ελλείμματα της χώρας σημείωσαν άνοδο 51,40% στα 25,46 δισ. ευρώ από τις αρχές του έτους, ενώ το δημόσιο χρέος κατέγραψε άνοδο 10,2% στα 580 δισ. ευρώ το 2011.
Η Ισπανία θα περάσει ένα θερμό καλοκαίρι, γιατί θα πρέπει να αναχρηματοδοτήσει χρέη που φθάνουν στο 30% του ΑΕΠ ή στα 180 δισ. ευρώ και οι τράπεζες να αναχρηματοδοτήσουν ληξιπρόθεσμα χρέη 80 δισ. ευρώ για το 2012. Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και τα χρέη του κατασκευαστικού τομέα, που φθάνουν τα 120 δισ. ευρώ.
Στη δίνη της τραπεζικής κατάρρευσης
Η κατάρρευση λοιπόν της Bankia, της πρώην Caja Madrid, που έχει τεράστια έκθεση στη φούσκα των ακινήτων, ήταν αναπόφευκτη; Ασφαλώς όχι. Η προσπάθεια διάσωσής της από την κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος του Ραχόι «αποτέλεσε μια πραγματική απάτη», όπως κατήγγειλε στο Crash o βουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς και ηγετικό στέλεχος των Αγανακτισμένων, Αλμπέρτο Γκαρθόν, υποστηρίζοντας ότι η είσοδος της Ισπανίας στους μηχανισμούς της τρόικας είναι απλώς θέμα χρόνου. Σύμφωνα με τον υπεύθυνο οικονομικής πολιτικής της Ενωμένης Αριστεράς, ο Ραχόι έβαλε τους φορολογούμενους να αναλάβουν τις ζημιές των τοξικών παγίων της τράπεζας καταβάλλοντας 5 δισ. ευρώ και άφησε τις κερδοφόρες δραστηριότητες στους μετόχους. Κοινωνικοποίησε τα χρέη και διασφάλισε τα κέρδη στους ιδιώτες. Μετά όμως από δύο περίπου εβδομάδες η τράπεζα κατέρρευσε και ο Ραχόι αναγκάστηκε να υποσχεθεί άλλα 19 δισ. ευρώ. Η νέα διοίκηση της Bankia, που αντικατέστησε τον πρώην γενικό διευθυντή του ΔΝΤ και πρώην υπουργό Οικονομικών του Αθνάρ, Ράτο, υπογράμμισε μάλιστα με θράσος ότι δεν θα επιστρέψει τα 19 δισ. ευρώ!
Πού θα έβρισκε όμως τα 24 δισ. ευρώ για τη στήριξη της Bankia και τα τουλάχιστον 100 δισ. ευρώ που θα χρειαστούν για τις διασώσεις τραπεζών που θα ακολουθήσουν; Τη στιγμή μάλιστα που η πλουσιότερη τοπική κυβέρνηση της χώρας, αυτή της υπερφιλελεύθερης Καταλονίας, κήρυξε πτώχευση και πιθανώς να ακολουθήσουν και άλλες τοπικές κυβερνήσεις; Τα ληξιπρόθεσμα χρέη της Καταλονίας φθάνουν τα 13 δισ. ευρώ έως το τέλος του έτους και θα πρέπει να τα αναλάβει η κεντρική κυβέρνηση.
Ο τραπεζικός τομέας οδηγείται σε άμεση αναδιάρθρωση και έχει δρομολογηθεί ένας πυρετός συγχωνεύσεων, που δημιούργησε μέσα στην εβδομάδα την έβδομη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, τη Liberbank, ενώ η συγχώνευση ανάμεσα στην CAM και τη Sabadell οδηγεί σε 2.200 απολύσεις και το κλείσιμο 400 υποκαταστημάτων. Σε μια χώρα που η ανεργία φθάνει στο 25%.
Όρκος σιωπής
Ο Ραχόι σκέφθηκε να εκδώσει ομόλογα για να σώσει πρώτα τη Bankia και αργότερα τις άλλες τράπεζες . Μια καθαρή αυτοκτονία για την εποχή που ζούμε. Η ΕΕ έβαλε «πάγο» σε αυτή την ιδέα. Ο Ραχόι ζήτησε «έναν όρκο σιωπής» από το διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Ισπανίας Ορντόνεθ και απευθύνθηκε στις ευρωπαϊκές αρχές ζητώντας να επιτρέψουν τη διάσωση των τραπεζών από το μηχανισμό στήριξης, χωρίς όμως να το ζητήσει η Ισπανία. Για να μη χρεωθεί τη χρεοκοπία της χώρας. Η Μέρκελ δεν απάντησε, ενώ η Φιλανδία αντ’αυτής απέκλεισε οποιαδήποτε βοήθεια που δεν έχει ζητηθεί από κράτη μέλη. Χτύπησε την πόρτα της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ακόμη περιπλανιέται για μια ορατή λύση, ενώ με μεγάλη σπουδή ετοιμάζεται να προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις 30 δισ. ευρώ μέσα στο καλοκαίρι.
Ο υπουργός Οικονομίας Ντε Γκιντός αναγκάστηκε να αναγνωρίζει ότι το μέλλον του ευρώ θα παιχτεί τις αμέσως επόμενες εβδομάδες στην Ιταλία και την Ισπανία.
Το μέλλον του ευρώ ή καλύτερα η διάσωση της πολιτικής της Μέρκελ στην Ευρώπη παίζεται αυτές της ώρες. Η Μέρκελ προσπάθησε να μετατοπίσει κάθε απόφαση για την ευρωζώνη, δηλαδή για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ισπανία και την Ιταλία, μετά τις ελληνικές εκλογές. Το τελευταίο της χαράκωμα είναι η νίκη των μνημονιακών δυνάμεων του διδύμου Σαμαρά – Βενιζέλου, για να ζητήσει τη συνέχιση της καταστροφικής πολιτικής της στην ευρωζώνη. Αλλιώς θα πρέπει να προχωρήσει σε παραχωρήσεις ή να βγάλει τη Γερμανία από την ευρωζώνη, όπως είπε ο μπίζνεσμαν Μπερλουσκόνι. Η συνάντηση στη Ρώμη ανάμεσα στο Μόντι ,τη Μέρκελ, τον Ολάντ και το Ραχόι έχει οριστεί για τις 22 Ιουνίου. Δεν ξέρουμε όμως πια θα είναι και η ατζέντα των κερδοσκόπων των αλάνθαστων αγορών…
•
Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ «ΒΟΜΒΑ» ΣΤΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ ΡΑΧΟΙ ΚΑΙ ΜΕΡΚΕΛ
Του
Αργύρη Παναγόπουλου
Οι ισπανικές τράπεζες βουλιάζουν μέσα στη φούσκα ακινήτων, που δημιούργησαν με τη βοήθεια των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών και των διεφθαρμένων πολιτικών των κυβερνήσεων του Λαϊκού και Σοσιαλιστικού Κόμματος, οδηγώντας αναπόφευκτα τη Μαδρίτη στην τρόικα και την ευρωζώνη σε μια πραγματική κόλαση, εξαιτίας της άρνησης της Μέρκελ να προχωρήσει σε ένα νέα σύμφωνο για το ευρώ,
που θα προβλέπει τη δημοσιονομική ένωση και μια συνολική και συλλογική απάντηση στη δομική κρίση της ευρωζώνης.
Τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής του σοσιαλιστή Θαπατέρο και του νεοφιλελεύθερου Ραχόι δεν λειτουργούν. Τα δημόσια ελλείμματα της χώρας σημείωσαν άνοδο 51,40% στα 25,46 δισ. ευρώ από τις αρχές του έτους, ενώ το δημόσιο χρέος κατέγραψε άνοδο 10,2% στα 580 δισ. ευρώ το 2011.
Η Ισπανία θα περάσει ένα θερμό καλοκαίρι, γιατί θα πρέπει να αναχρηματοδοτήσει χρέη που φθάνουν στο 30% του ΑΕΠ ή στα 180 δισ. ευρώ και οι τράπεζες να αναχρηματοδοτήσουν ληξιπρόθεσμα χρέη 80 δισ. ευρώ για το 2012. Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και τα χρέη του κατασκευαστικού τομέα, που φθάνουν τα 120 δισ. ευρώ.
Στη δίνη της τραπεζικής κατάρρευσης
Η κατάρρευση λοιπόν της Bankia, της πρώην Caja Madrid, που έχει τεράστια έκθεση στη φούσκα των ακινήτων, ήταν αναπόφευκτη; Ασφαλώς όχι. Η προσπάθεια διάσωσής της από την κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος του Ραχόι «αποτέλεσε μια πραγματική απάτη», όπως κατήγγειλε στο Crash o βουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς και ηγετικό στέλεχος των Αγανακτισμένων, Αλμπέρτο Γκαρθόν, υποστηρίζοντας ότι η είσοδος της Ισπανίας στους μηχανισμούς της τρόικας είναι απλώς θέμα χρόνου. Σύμφωνα με τον υπεύθυνο οικονομικής πολιτικής της Ενωμένης Αριστεράς, ο Ραχόι έβαλε τους φορολογούμενους να αναλάβουν τις ζημιές των τοξικών παγίων της τράπεζας καταβάλλοντας 5 δισ. ευρώ και άφησε τις κερδοφόρες δραστηριότητες στους μετόχους. Κοινωνικοποίησε τα χρέη και διασφάλισε τα κέρδη στους ιδιώτες. Μετά όμως από δύο περίπου εβδομάδες η τράπεζα κατέρρευσε και ο Ραχόι αναγκάστηκε να υποσχεθεί άλλα 19 δισ. ευρώ. Η νέα διοίκηση της Bankia, που αντικατέστησε τον πρώην γενικό διευθυντή του ΔΝΤ και πρώην υπουργό Οικονομικών του Αθνάρ, Ράτο, υπογράμμισε μάλιστα με θράσος ότι δεν θα επιστρέψει τα 19 δισ. ευρώ!
Πού θα έβρισκε όμως τα 24 δισ. ευρώ για τη στήριξη της Bankia και τα τουλάχιστον 100 δισ. ευρώ που θα χρειαστούν για τις διασώσεις τραπεζών που θα ακολουθήσουν; Τη στιγμή μάλιστα που η πλουσιότερη τοπική κυβέρνηση της χώρας, αυτή της υπερφιλελεύθερης Καταλονίας, κήρυξε πτώχευση και πιθανώς να ακολουθήσουν και άλλες τοπικές κυβερνήσεις; Τα ληξιπρόθεσμα χρέη της Καταλονίας φθάνουν τα 13 δισ. ευρώ έως το τέλος του έτους και θα πρέπει να τα αναλάβει η κεντρική κυβέρνηση.
Ο τραπεζικός τομέας οδηγείται σε άμεση αναδιάρθρωση και έχει δρομολογηθεί ένας πυρετός συγχωνεύσεων, που δημιούργησε μέσα στην εβδομάδα την έβδομη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, τη Liberbank, ενώ η συγχώνευση ανάμεσα στην CAM και τη Sabadell οδηγεί σε 2.200 απολύσεις και το κλείσιμο 400 υποκαταστημάτων. Σε μια χώρα που η ανεργία φθάνει στο 25%.
Όρκος σιωπής
Ο Ραχόι σκέφθηκε να εκδώσει ομόλογα για να σώσει πρώτα τη Bankia και αργότερα τις άλλες τράπεζες . Μια καθαρή αυτοκτονία για την εποχή που ζούμε. Η ΕΕ έβαλε «πάγο» σε αυτή την ιδέα. Ο Ραχόι ζήτησε «έναν όρκο σιωπής» από το διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Ισπανίας Ορντόνεθ και απευθύνθηκε στις ευρωπαϊκές αρχές ζητώντας να επιτρέψουν τη διάσωση των τραπεζών από το μηχανισμό στήριξης, χωρίς όμως να το ζητήσει η Ισπανία. Για να μη χρεωθεί τη χρεοκοπία της χώρας. Η Μέρκελ δεν απάντησε, ενώ η Φιλανδία αντ’αυτής απέκλεισε οποιαδήποτε βοήθεια που δεν έχει ζητηθεί από κράτη μέλη. Χτύπησε την πόρτα της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ακόμη περιπλανιέται για μια ορατή λύση, ενώ με μεγάλη σπουδή ετοιμάζεται να προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις 30 δισ. ευρώ μέσα στο καλοκαίρι.
Ο υπουργός Οικονομίας Ντε Γκιντός αναγκάστηκε να αναγνωρίζει ότι το μέλλον του ευρώ θα παιχτεί τις αμέσως επόμενες εβδομάδες στην Ιταλία και την Ισπανία.
Το μέλλον του ευρώ ή καλύτερα η διάσωση της πολιτικής της Μέρκελ στην Ευρώπη παίζεται αυτές της ώρες. Η Μέρκελ προσπάθησε να μετατοπίσει κάθε απόφαση για την ευρωζώνη, δηλαδή για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ισπανία και την Ιταλία, μετά τις ελληνικές εκλογές. Το τελευταίο της χαράκωμα είναι η νίκη των μνημονιακών δυνάμεων του διδύμου Σαμαρά – Βενιζέλου, για να ζητήσει τη συνέχιση της καταστροφικής πολιτικής της στην ευρωζώνη. Αλλιώς θα πρέπει να προχωρήσει σε παραχωρήσεις ή να βγάλει τη Γερμανία από την ευρωζώνη, όπως είπε ο μπίζνεσμαν Μπερλουσκόνι. Η συνάντηση στη Ρώμη ανάμεσα στο Μόντι ,τη Μέρκελ, τον Ολάντ και το Ραχόι έχει οριστεί για τις 22 Ιουνίου. Δεν ξέρουμε όμως πια θα είναι και η ατζέντα των κερδοσκόπων των αλάνθαστων αγορών…
•
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου