ΑΦΙΕΡΩΜΑ 2010 Η ΥΦΕΣΗ ΕΠΕΚΤΑΘΗΚΕ ΤΟΣΟ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ

Ετος εξάπλωσης της κρίσης
Του ΝΙΚΟΛΑ ΖΗΡΓΑΝΟΥ nikolas.zirganos@enet.gr «Μπορεί να μην έχουμε λεφτά, έχουμε όμως στάχτη», έλεγε το σύνθημα στο Ρέικγιαβικ,
 όταν το ηφαίστειο Εγιαφιαλαγιοκούρτ, στις αρχές του 2010, κάλυψε με ένα μαύρο πέπλο την Ευρώπη. Και είναι αυτό το μαύρο πέπλο της κρίσης που άρχισε από την Ισλανδία, πέρασε στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία και τώρα απειλεί να εγκατασταθεί μόνιμα πάνω από τη Γηραιά Ηπειρο.

Η κρίση πήγε παντού και την ακολούθησαν οι μαζικές και πολλές φορές άγριες αντιδράσεις του κόσμου εναντίον της φτώχειας, της λιτότητας και της ανεργίας. Εδώ, το ξέσπασμα οργής των βρετανών φοιτητών.
 Μέσα στη χρονιά που πέρασε σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ψήφισαν προϋπολογισμούς λιτότητας, μεταρρύθμισαν το συνταξιοδοτικό, μείωσαν το κράτος, αύξησαν την ανεργία, τη λαϊκή δυσφορία, ροκάνισαν τη μεσαία τάξη -τη ραχοκοκαλιά της Ευρώπης- προς όφελος των τραπεζών, των αόρατων και απάτριδων κερδοσκοπικών κεφαλαίων. Η Ευρώπη γερνάει, είναι υπερχρεωμένη, αδυνατεί να συντηρήσει το κοινωνικό κράτος, το μοντέλο της είναι πολύ ακριβό σε μια εποχή που το φτηνό κινέζικο προϊόν κατακλύζει τις παγκόσμιες αγορές. Κι είναι αυτές οι αγορές που μας σπρώχνουν στο όνομα της ανταγωνιστικότητας να γίνουμε όλοι Κινέζοι. Με ελάχιστες αμοιβές και δικαιώματα, χωρίς ασφαλιστικά ταμεία, όπως πάνω κάτω είναι οι περισσότεροι λαοί στην πλειονότητα των χωρών του κόσμου. Το 2010 πέρασε σαν οδοστρωτήρας πάνω από τους ευρωπαίους εργαζόμενους, με το 2011 να παίρνει σκυτάλη για μια ακόμη πιο άνιση αναδιανομή του πλούτου, που οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Πόσο θα αντέξει το καπάκι στην πίεση; Πώς θα αντιδράσουν οι χαμένοι, οι απελπισμένοι, οι άνεργοι σε μια μεταρρύθμιση που δεν έχει κανένα φως στην άκρη του τούνελ; Με την ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ να αδυνατεί να δώσει λύσεις, σκηνές σαν αυτές του Δεκέμβρη στην Αθήνα του 2008, ή του Λονδίνου και της Ρώμης το 2010, ίσως γίνουν καθημερινό μοτίβο στα δελτία ειδήσεων.
Ομως ο κόσμος μας δεν είναι μόνο η Ευρώπη. Στην Ασία και τη Νότιο Αμερική οι αριθμοί ευημερούν, οι άνθρωποι ζουν καλύτερα, κερδίζουν περισσότερα, κάνουν όνειρα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, πως μια από τις ελάχιστες θετικές ειδήσεις της χρονιάς, η σωτηρία των χιλιανών μεταλλωρύχων, ήρθε από το νότιο ημισφαίριο.
ΕΝΕΤ