ΕΜΜΟΝΕΣ

Κούρασα πολλούς με τις εμμονές μου τελευταία. Όμως δεν αντέχω να βλέπω και να μην αναγνωρίζω τον κόσμο που ζώ. Έτσι αναζητώ συνενόχους.
 Δεν αντέχω να βλέπω, απλώς να συζητάμε για την ακύρωση κάθε δικαιώματος, κάθε ονείρου, αβασάνιστα, με μια υπουργική απόφαση, με μια υπογραφή εγκάθετων διοικητών. Φοβάμαι και το φωνάζω. Δεν υπάρχουμε, δεν θέλουμε να ζήσουμε, δεν πονάμε γι αυτό που γίνεται στην ζωή μας, στην ζωή του συναδέλφου, του γείτονα, του αδελφού; Ποιόν περιμένουμε να μας σώσει; Δεν χρωστάμε στον αγαπημένο μας, ένα κόσμο καλύτερο; Δεν θέλουμε για τον εαυτό μας μια αξία σταθερή, μια μέρα πιο δίκαιη για όλους, ένα σήμερα πιο έντιμο, ένα χώρο χωρίς αυταρχική επιβολή προτύπων ζωής;
Δεν δέχομαι τον τρόπο που έχουμε αποδεχτεί την επιβολή του φασισμού στην μέρα μας, στην ζήση μας και συγχρόνως δεν δακρύζουμε τουλάχιστον. Συνεχίζουμε και μαγειρεύουμε, τρώμε και συζητάμε λές και το θέμα είναι πρός συζήτηση, λες και είναι το πρόγραμμα του ΣΚ, λές και  σχεδιάζουμε για ένα γεύμα με φίλους. Δεν αφήνουμε τον ευπρεπισμό μας, δεν ξεφεύγουμε από τον ορθό λόγο, δεν βρίζουμε, είμαστε καλά παιδιά και κυρίως πολιτισμένα κουβεντιάζουμε με τους εκπροσώπους και φίλους του συστήματος, πιθανές εκδοχές, λύσεις, απαντήσεις σε έγγραφα.
Και δεν αφήνουμε την κατσαρόλα να καεί, το έγγραφο στο καλάθι της ανακύκλωσης, το στυλό, τα ακουστικά, τα εργαλεία, το τιμόνι, την τσάπα, τα πρόβατα στο μαντρί, το σπίτι βρώμικο, τα παιδιά αδιάβαστα και να τους πετάξουμε στην θάλασσα.
Θα ξέρουν μπάνιο φαντάζομαι, δεν θα κινδυνεύσει η ζωή τους περισσότερο απ΄ότι κινδυνεύει η δική μας αυτήν ακριβώς την ώρα.
Δηλώνω, αν και όχι ιδιαίτερα σημαντικό στα πλαίσια του εξορθολογισμού, ότι δεν αισθάνομαι πολίτης αυτής της πολιτικής επιλογής  κοινωνικού  γίγνεστε, που επιβάλλεται με στόχο την ικανοποίηση συμφερόντων του επιχειρηματικού σχεδιασμού μερικών αφρόνων και κοινωνικά ακαλλιέργητων ανθρωποειδών, του γένους trhomo sapiens.  Καταγγέλλω στους ανθρώπους που το βλέπουν να συμβαίνει γύρω τους, ότι όντως συμβαίνει. Έχουμε κατοχή. Σαν τις άλλες, τις παλιές. Με αλλαγή περιτυλίγματος. Μην ανοίξετε το δέμα. Στα σκουπίδια.
Eχουμε δικαίωμα  ζωής με ελευθερία, ελεύθερη  έκφραση,  κίνηση, δωρεάν απολαβή υγείας, πρόνοιας,  ευκαιρίας για εργασία, ισότητα κοινωνική, γεράματα με ασφάλεια και σύνταξη αξιοπρεπή. Αυτή η πολιτική όχι μόνο δεν τα δίνει, κλέβει και τα ήδη κεκτημένα.
 Μη με συγχωρήσετε.
.