Ας μην εξαπατούμε πια τον εαυτό μας. Όλοι το γνωρίζουμε. Δεν είναι η κρίση του χρέους που μας έβαλε σ΄αυτόν το δρόμο.
Η κρίση δημιουργήθηκε για να αναδιανεμηθεί η εξουσία, οι πηγές ενέργειας και το κεφάλαιο.
Ας προχωρήσουμε πέρα από την ανάλυση, τη συζήτηση, τη σύσκεψη και τις διακηρύξεις. Ας μπούμε στον αστερισμό της πράξης. Και πάλι ας μη μείνουμε μόνο στην αντίσταση.
Δεν πληρώνω. Ναι δεν πληρώνω το χρέος που δημιούργησαν οι απατεώνες αυτής της χώρας.
Όμως, δεν φτάνει μόνο αυτό. Χρειάζεται και στάση. Τρόπος ζωής. Οργάνωση στην κατεύθυνση να γίνει καθημερινότητα το θεμελιώδες αίτημα. Κοινωνική δικαιοσύνη. Σε επίπεδο κοινότητας. Εκεί, όπου δουλεύουμε όλοι εμείς, που συνιστούμε την κοινωνική δομή. Το γήπεδο είναι δικό μας.
Μένει να χτίσουμε μέσα του συλλογικότητες ενωμένες στο κοινό στόχο.
- Ιατρεία-φαρμακεία για ανασφάλιστα άτομα
- Μαθήματα για τα δικαιώματα στο χώρο εργασίας και τον κοινωνικό χώρο
- Στέκια ανταλλαγής αγαθών, προϊόντων και υπηρεσιών
- Διαδραστικά μαθήματα συλλογής, παρασκευής και τυποποίησης τροφίμων
- Διαδικτυακή οργάνωση-συνεργασία με κοινωνικά κινήματα άλλων χωρών πού πέρασαν αυτό το δρόμο ή που πλήττονται μαζί με μας.
Λειτουργεί σχολείο εκμάθησης ελληνικών σε μετανάστες.
Θα ξεκινήσει ανταλακτικό-χαριστικό παζάρι.
Στο στέκι των καθηγητών γίνονται μαθήματα παρασκευής ψωμιού, ξένων γλωσσών κά.
Και ένα ευρύ δίκτυο ανθρώπων φροντίζει για την ενημέρωση σε ζητήματα που δεν βλέπουμε στις ειδήσεις.
H φωτογραφία είναι από την παρέμβαση των καλλιτεχνών της πόλης στους χώρους του νοσοκομείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου