Στου Δεκέμβρη τις 9, στο Εργατικό Κέντρο,στις 7 το απόγευμα, μαζευόμαστε για να συντονίσουμε την επιθυμία να κατέβουμε μαζί όλοι, στην απεργία και στο δρόμο. Ο φετεινός προϋπολογισμός ακυρώνει στην πράξη την χρηματοδότηση από την πολιτεία, των δημοσίων αγαθών της υγείας και της παιδείας, αφήνει τον κάτοικο αυτής της χώρας θήραμα χωρίς όπλο και χωρίς ασπίδα, στο κυνήγι που ξεκίνησε το ιδιωτικό κεφάλαιο. Ψευδαισθήσεις δεν είχαμε ούτε πριν ούτε τώρα για τις προθέσεις. Είχαμε, όμως, μια σχετική προστασία από εθνικούς και διεθνείς νόμους και διακηρύξεις, που κερδήθηκαν με αγώνες αιματηρούς από τις προηγούμενες γενιές.
Είχαμε την προστασία της εγρήγορσης της συνειδησιακής μας κατάστασης απέναντι στην μόνιμη απειλή της καταπάτησης δικαιωμάτων. Είχαμε αντανακλαστικά που μας έβγαζαν στο δρόμο, μας συσπείρωναν και τους υποχρέωναν να οπισθοχωρήσουν. Τώρα τι γίνεται; Πόσα βήματα θα πάμε ακόμη πίσω; Είναι πιο πειστικός ο Καν + Τρισέ, από τον άνθρωπο που άλεσε το απορριμματοφόρο, από τον γέροντα που δεν έχει να περάσει το μήνα, από τον άνεργο που ψάχνει τα σκουπίδια στο κλείσιμο των supermarket; Για ποιόν πρέπει να πληρώσουμε τα 3 ευρώ στο εισιτήριο του Νοσοκομείου, για ποιόν θα πληρώσουμε την θέρμανση στις τάξεις του σχολείου, για ποιόν θα πληρώνουμε την δαπάνη επίσκεψης στα απογευματινά ιατρεία; Για ποιους χάνουμε την αξιοπρέπεια μας οπισθοχωρώντας σε βασικά δικαιώματα και αξίες της ανθρώπινης ζωής;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου