ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΕ Ο ΓΑΝΙ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΣΤΟ ΕΚΘ
44 μέρες ψυχολογικού πολέμου
Είμαι ο Γάνι και εκπροσωπώ τους 50 απεργούς πείνας που βρίσκονται στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.
Θα σας διαβάσω το χρονικό ενός ψυχολογικού πολέμου ενάντια στους απεργούς πείνας. Είναι η ιστορία του πώς η κυβέρνηση εφάρμοσε την τακτική του αποπροσανατολισμού από την αρχή της απεργίας των 300 μεταναστών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Ενορχηστρωμένα και συστηματικά, τα υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας, Εργασίας-Κοινωνικής Ασφάλισης και Προστασίας του Πολίτη, προσπαθούν εδώ και 44 μέρες να διαστρέψουν τους όρους του αγώνα, να μεταθέσουν τη δημόσια συζήτηση, να τη στρέψουν μακριά από τα αιτήματα των απεργών και να δημιουργήσουν σύγχυση, όχι μόνο στον κόσμο, τη λεγόμενη κοινή γνώμη, όχι μόνο στους αλληλέγγυους, αλλά και στους ίδιους τους απεργούς.
Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση έχει εφαρμόσει ένα σχέδιο αποπροσανατολισμού από τα αιτήματα των απεργών πείνας για νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για όσους ζουν και εργάζονται εδώ.
Ξεκίνησε ήδη από τις πρώτες μέρες της απεργίας πείνας. Μετά από πολύωρες ανούσιες διαπραγματεύσεις και ψεύτικες υποσχέσεις, έδιωξε τους απεργούς από την άδεια και ανενεργή Νομική και τους έστειλε σε μια βίλα με κλειστά δωμάτια, χωρίς θέρμανση. Οι απεργοί δεν λύγισαν.
Ύστερα προσπάθησε να ποινικοποιήσε την αλληεγγύη και κατηγόρησε οκτώ ανθρώπους ότι «υποκίνησαν» την απεργία πείνας για ίδιους πολιτικούς σκοπούς. Και πάλι δεν τα κατάφερε. Οι παεργοί απέδειξαν ότι έχουν δική τους γενική συνέλευση και κανείς δεν τους λέει τι να κάνουν.
Μετά απ’ αυτό, η κυβέρνηση εξαπέλυσε μια καμπάνια λασπολογιών ότι οι απεργοί πείνας είναι υγειονομική βόμβα (ώστε να δημιουργηθούν συνειρμοί με την τρομοκρατία) και ότι αποτελούν απειλή για τη δημόσια υγεία. Ούτε σε αυτό τα κατάφερε. Γιατροί και αλληλέγγυοι απάντησαν ότι η μόνη μεταδοτική ασθένεια των απεργών είναι ο αγώνας για αξιοπρέπεια και ίσα δικαιώματα.
Επόμενη επίθεση: Η κυβέρνηση είπε τρεις φορές, δια στόματος τριών στελεχών της, ότι είναι τάχα αδύνατες οι μαζικές νομιμοποιήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι εντελώς λάθος, αφού τόσο η Ιταλία, όσο και το Βέλγιο νομιμοποίησαν αντίστοιχα 200.000 και 50.000 μετανάστες τα τελευταία δύο χρόνια.
Η κυβέρνηση κατόπιν έπαιξε άλλο χαρτί: Ενθάρρυνε τα νοσοκομεία να καθοδηγούν το προσωπικό τους να αφήνουν δίσκους με φαγητό στα δωμάτια όπου νοσηλεύονται οι απεργοί πείνας. Έτσι, κυβέρνηση και διοικητές ήθελαν να διαφημίσουν το ενδιαφέρον τους για την υγεία των απεργών. Και πάλι υπολόγιζαν λάθος, αφού οι γιατροί των απεργών γνωρίζουν πολύ καλά ότι η τακτική αυτή θεωρείται βασανιστήριο και παραβιάζει τη Συνθήκη της Μάλτας για τους απεργούς πείνας.
Πριν λίγες μέρες, η κυβέρνηση απείλησε ότι θα μεταφέρει όλους τους απεργούς σε νοσοκομεία του ΕΣΥ και ότι όλοι, αλληλέγγυοι και απεργοί, θα έπρεπε να συνεργαστούν με την κυβέρνηση στην επιχείρηση μεταφοράς ή αλλιώς ποιος ξέρει τι θα συμβεί... Οι απεργοί πείνας επανέλαβαν ότι δεν θα φύγουν από το κτίριο χωρίς άδεια παραμονής.
Μερικές ώρες αργότερα, άρχισαν οι διαρροές από «κυβερνητικούς κύκλους» ότι «όλοι οι μετανάστες θα απελαθούν αν δεν δεχτούν την πρόταση της κυβέρνησης.»
Επόμενο βήμα, μόλις χθες, δύο μέλη της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στην Αθήνα συνελήφθησαν επειδή προσπάθησαν να αποτρέψουν το νοσηλευτικό προσωπικό από το να αφήνει δίσκους με φαγητό δίπλα στα κρεβάτια των απεργών.
Δεν είναι αυτό ψυχολογικό πόλεμος; Εσείς πώς θα το ονομάζατε;
Τα αιτήματά μας είναι ξεκάθαρα και από τις 21 Φεβρουαρίου είναι συγκεκριμένα και λεπτομερώς διατυπωμένα. Το κείμενο των φορέων της Θεσσαλονίκης είναι στην κατεύθυνση μιας σοβαρής τελικής διευθέτησης.
Η κυβέρνηση παριστάνει ότι προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά η στάση της απέναντι στους απεργούς πείνας αποτελεί μία στιγμή ντροπής στην ιστορία των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Ευρώπη.
44 days of psychological war
Ι am Ghani, Ι represent the 50 hunger strikers here in Thessaloniki.
I will read out to you a chronicle of psychological war against the hunger strikers. It is the story of how the government has employed the tactics of diversion since the beginning of the hunger strike of 300 migrants in Athens and Thessaloniki: In an orchestrated way, the ministries of the Interior, of Health, of Labor & Social Insurance, of Citizens' Protection, have systematically tried to distort the terms of our struggle, to divert the public discussion away from the hunger strikers’ demands, and also to create confusion not only to the people, the so-called public opinion, not only to the solidarity initiatives, but also to the hunger strikers themselves.
Until today, the government has pressed forth its plan to divert attention from the strikers' demands: regularization and equal rights for people who live and work here.
First, already on the 3rd day of the hunger strike, after hours of meaningless negotiations and false promises, they lead the strikers out of the empty and redundant Law School building, and sent them to a mansion with locked up rooms and no heating…The strikers didn’t break.
Then they tried to criminalize solidarity and accused 8 people of allegedly trying to “guide” the migrants and “instigate” the hunger strike for their own political purposes… The strikers made it obvious to everyone that they have their own general assembly, and they cannot be told what to do.
Then the government launched the mudslinging campaign that the migrants are a public health hazard, that they are an “bomb” for public health, so that the associations with terrorism are created… When that didn’t work, because doctors and solidarity initiatives responded immediately that the only contagious disease the migrants could spread is the disease of struggling for dignity and basic rights, then the government thought of a further attack:
They repeated that it is allegedly impossible to order mass regularizations of migrants according to EU legislation. This again is preposterous and plain wrong: Both Belgium and Italy regularized 50,000 and 200,000 migrants respectively in the last two years.
Then the government played another card: It encouraged hospitals to instruct their staff to leave trays with food in the hunger strikers' rooms, thinking that nobody would react. This was part of a campaign in the media that the government is interested in the strikers’ health. Again, they were wrong, since doctors were very well aware that this form of torture is a violation of the international Malta Convention about hunger strikes.
A couples of days ago, the government warned that all strikers will be transferred to hospital and that everybody, strikers and solidarity people alike, should cooperate with the government in this operation or else… That didn’t work either…The strikers repeated that they would not leave the building without a residency permit.
A few hours later, there were leaks in newspapers by “circles in the government” that all migrants shall be deported if they do not accept the government’s offer (practically non-deportation for six months)".
Then, yesterday, two women from the solidarity initiative were arrested at a hospital in Athens, for objecting to trays of food being left next to hunger strikers’ beds…
So isn’t this psychological war? What would you call it?
Our demands are clear, and the specific terms have been presented in full detail since the 21st of February. The Text of Thessaloniki is a good start for a serious final arrangement.
The government boasts that it protects human rights. Up to now, its stance towards the hunger strikers has been a moment of shame in the history of human rights in Europe.
44 μέρες ψυχολογικού πολέμου
Είμαι ο Γάνι και εκπροσωπώ τους 50 απεργούς πείνας που βρίσκονται στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.
Θα σας διαβάσω το χρονικό ενός ψυχολογικού πολέμου ενάντια στους απεργούς πείνας. Είναι η ιστορία του πώς η κυβέρνηση εφάρμοσε την τακτική του αποπροσανατολισμού από την αρχή της απεργίας των 300 μεταναστών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Ενορχηστρωμένα και συστηματικά, τα υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας, Εργασίας-Κοινωνικής Ασφάλισης και Προστασίας του Πολίτη, προσπαθούν εδώ και 44 μέρες να διαστρέψουν τους όρους του αγώνα, να μεταθέσουν τη δημόσια συζήτηση, να τη στρέψουν μακριά από τα αιτήματα των απεργών και να δημιουργήσουν σύγχυση, όχι μόνο στον κόσμο, τη λεγόμενη κοινή γνώμη, όχι μόνο στους αλληλέγγυους, αλλά και στους ίδιους τους απεργούς.
Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση έχει εφαρμόσει ένα σχέδιο αποπροσανατολισμού από τα αιτήματα των απεργών πείνας για νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για όσους ζουν και εργάζονται εδώ.
Ξεκίνησε ήδη από τις πρώτες μέρες της απεργίας πείνας. Μετά από πολύωρες ανούσιες διαπραγματεύσεις και ψεύτικες υποσχέσεις, έδιωξε τους απεργούς από την άδεια και ανενεργή Νομική και τους έστειλε σε μια βίλα με κλειστά δωμάτια, χωρίς θέρμανση. Οι απεργοί δεν λύγισαν.
Ύστερα προσπάθησε να ποινικοποιήσε την αλληεγγύη και κατηγόρησε οκτώ ανθρώπους ότι «υποκίνησαν» την απεργία πείνας για ίδιους πολιτικούς σκοπούς. Και πάλι δεν τα κατάφερε. Οι παεργοί απέδειξαν ότι έχουν δική τους γενική συνέλευση και κανείς δεν τους λέει τι να κάνουν.
Μετά απ’ αυτό, η κυβέρνηση εξαπέλυσε μια καμπάνια λασπολογιών ότι οι απεργοί πείνας είναι υγειονομική βόμβα (ώστε να δημιουργηθούν συνειρμοί με την τρομοκρατία) και ότι αποτελούν απειλή για τη δημόσια υγεία. Ούτε σε αυτό τα κατάφερε. Γιατροί και αλληλέγγυοι απάντησαν ότι η μόνη μεταδοτική ασθένεια των απεργών είναι ο αγώνας για αξιοπρέπεια και ίσα δικαιώματα.
Επόμενη επίθεση: Η κυβέρνηση είπε τρεις φορές, δια στόματος τριών στελεχών της, ότι είναι τάχα αδύνατες οι μαζικές νομιμοποιήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι εντελώς λάθος, αφού τόσο η Ιταλία, όσο και το Βέλγιο νομιμοποίησαν αντίστοιχα 200.000 και 50.000 μετανάστες τα τελευταία δύο χρόνια.
Η κυβέρνηση κατόπιν έπαιξε άλλο χαρτί: Ενθάρρυνε τα νοσοκομεία να καθοδηγούν το προσωπικό τους να αφήνουν δίσκους με φαγητό στα δωμάτια όπου νοσηλεύονται οι απεργοί πείνας. Έτσι, κυβέρνηση και διοικητές ήθελαν να διαφημίσουν το ενδιαφέρον τους για την υγεία των απεργών. Και πάλι υπολόγιζαν λάθος, αφού οι γιατροί των απεργών γνωρίζουν πολύ καλά ότι η τακτική αυτή θεωρείται βασανιστήριο και παραβιάζει τη Συνθήκη της Μάλτας για τους απεργούς πείνας.
Πριν λίγες μέρες, η κυβέρνηση απείλησε ότι θα μεταφέρει όλους τους απεργούς σε νοσοκομεία του ΕΣΥ και ότι όλοι, αλληλέγγυοι και απεργοί, θα έπρεπε να συνεργαστούν με την κυβέρνηση στην επιχείρηση μεταφοράς ή αλλιώς ποιος ξέρει τι θα συμβεί... Οι απεργοί πείνας επανέλαβαν ότι δεν θα φύγουν από το κτίριο χωρίς άδεια παραμονής.
Μερικές ώρες αργότερα, άρχισαν οι διαρροές από «κυβερνητικούς κύκλους» ότι «όλοι οι μετανάστες θα απελαθούν αν δεν δεχτούν την πρόταση της κυβέρνησης.»
Επόμενο βήμα, μόλις χθες, δύο μέλη της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στην Αθήνα συνελήφθησαν επειδή προσπάθησαν να αποτρέψουν το νοσηλευτικό προσωπικό από το να αφήνει δίσκους με φαγητό δίπλα στα κρεβάτια των απεργών.
Δεν είναι αυτό ψυχολογικό πόλεμος; Εσείς πώς θα το ονομάζατε;
Τα αιτήματά μας είναι ξεκάθαρα και από τις 21 Φεβρουαρίου είναι συγκεκριμένα και λεπτομερώς διατυπωμένα. Το κείμενο των φορέων της Θεσσαλονίκης είναι στην κατεύθυνση μιας σοβαρής τελικής διευθέτησης.
Η κυβέρνηση παριστάνει ότι προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά η στάση της απέναντι στους απεργούς πείνας αποτελεί μία στιγμή ντροπής στην ιστορία των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Ευρώπη.
44 days of psychological war
Ι am Ghani, Ι represent the 50 hunger strikers here in Thessaloniki.
I will read out to you a chronicle of psychological war against the hunger strikers. It is the story of how the government has employed the tactics of diversion since the beginning of the hunger strike of 300 migrants in Athens and Thessaloniki: In an orchestrated way, the ministries of the Interior, of Health, of Labor & Social Insurance, of Citizens' Protection, have systematically tried to distort the terms of our struggle, to divert the public discussion away from the hunger strikers’ demands, and also to create confusion not only to the people, the so-called public opinion, not only to the solidarity initiatives, but also to the hunger strikers themselves.
Until today, the government has pressed forth its plan to divert attention from the strikers' demands: regularization and equal rights for people who live and work here.
First, already on the 3rd day of the hunger strike, after hours of meaningless negotiations and false promises, they lead the strikers out of the empty and redundant Law School building, and sent them to a mansion with locked up rooms and no heating…The strikers didn’t break.
Then they tried to criminalize solidarity and accused 8 people of allegedly trying to “guide” the migrants and “instigate” the hunger strike for their own political purposes… The strikers made it obvious to everyone that they have their own general assembly, and they cannot be told what to do.
Then the government launched the mudslinging campaign that the migrants are a public health hazard, that they are an “bomb” for public health, so that the associations with terrorism are created… When that didn’t work, because doctors and solidarity initiatives responded immediately that the only contagious disease the migrants could spread is the disease of struggling for dignity and basic rights, then the government thought of a further attack:
They repeated that it is allegedly impossible to order mass regularizations of migrants according to EU legislation. This again is preposterous and plain wrong: Both Belgium and Italy regularized 50,000 and 200,000 migrants respectively in the last two years.
Then the government played another card: It encouraged hospitals to instruct their staff to leave trays with food in the hunger strikers' rooms, thinking that nobody would react. This was part of a campaign in the media that the government is interested in the strikers’ health. Again, they were wrong, since doctors were very well aware that this form of torture is a violation of the international Malta Convention about hunger strikes.
A couples of days ago, the government warned that all strikers will be transferred to hospital and that everybody, strikers and solidarity people alike, should cooperate with the government in this operation or else… That didn’t work either…The strikers repeated that they would not leave the building without a residency permit.
A few hours later, there were leaks in newspapers by “circles in the government” that all migrants shall be deported if they do not accept the government’s offer (practically non-deportation for six months)".
Then, yesterday, two women from the solidarity initiative were arrested at a hospital in Athens, for objecting to trays of food being left next to hunger strikers’ beds…
So isn’t this psychological war? What would you call it?
Our demands are clear, and the specific terms have been presented in full detail since the 21st of February. The Text of Thessaloniki is a good start for a serious final arrangement.
The government boasts that it protects human rights. Up to now, its stance towards the hunger strikers has been a moment of shame in the history of human rights in Europe.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου