Έφυγε από κοντά μας η Αλντα , φίλη και συνοδοιπόρος στη ζωή του στεκιού .
Σιωπηλή, ευγενική, χρωματιστή, πολύ χρωματιστή, έσπαγε τη σιωπή της, όταν η άποψη της ξεκάθαρη πάντα προχωρούσε τα πράγματα μπροστά.
Μας έφερε και μας άφησε κληρονομιά, ότι η τέχνη και ο πολιτισμός, ανήκει σε ολους,και είναι το μέσον για να επικοινωνήσουμε, και να προχωρήσουμε
.
Στο στέκι μαζί με την παρέα της, με την κεραμική τους στα Αντιρατσιστικά φεστιβάλ έπαιξε μαζί με τα παιδιά και δίδαξε την κεραμική σαν κάτι εφικτό για όλους, η τέχνη ήταν για εκείνη ο πιο ξεκάθαρος και αναγκαίος τρόπος για να έκφραση τις ιδέες της, λες και ήξερε από καιρό πως τα μεγάλα λόγια τίποτα δεν θα αλλάξουν.
Επικοινώνησε βαθιά με όσους συμμετείχαν στη θεατρική παράσταση «χωρίς διαβατήριο» γιατί είχε συνείδηση και σεβότανε πιο πολύ ίσως απ όλους την αξία της διαφορετικότητας.
Στο στέκι άνοιξε καινούργιες πόρτες
Δεν ξέρουμε τι απ όλα ήτανε .
Ο χαρακτήρας της, η ωριμότητα στη σκέψη της , η δύναμη και η αγωνιστικότητα, η Πορτογαλία που έφερνε μέσα της, η ανθρωπιά και το χαμόγελο της ;
Θα τη συναντούμε μέσα στα χρώματα, μέσα στο γέλιο και στη φωτιά παρέα με τον κολλητό της το Δημοσθένη .
Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών
ΥΣ.
O Μαγιακόβσκη στον ουρανό
Στοπ.
Επάνω σ' ένα σύννεφο ακουμπάω
το φορτίο
των αποσκευών μου
και του κουρασμένου σώματός μου.
Θαυμάσιος τόπος, όπου φτάνω πρώτη μου φορά.
Κοιτάζω ολόγυρα.
Λοιπόν
ετούτη η επιφάνεια η καλοσυγυρισμένη
ο πολυύμνητος είναι ουρανός.
Θα δούμε!
Σπιθίσματα,
κάτι που στραφταλίζει
και γυαλίζει
σα βόμβος μαλακός.
Είναι ένα σύννεφο
ή μάλλον οι αποσαρκωμένοι
που γλυστρούν απαλά.
"Φτερό στον άνεμο η γυναίκα μοιάζει".
Εδώ,
στο διάστημα
ν' ακούς τη μουσική του Βέρντι!
Απ' τη χαραματιά ενός σύννεφου
κοιτάζω -
οι άγγελοι τραγουδούν,
οι άγγελοι ζουν αξιοπρεπώς,
πολύ αξιοπρεπώς.
Ένας ξεκόβει
και διακόπτει ευγενικά
την υπναλέα του μουγκαμάρα:
"Το αιώνιο άπειρο,
Βλαντίμιρ Βλαντιμίροβιτς
σας αρέσει;"
K' εγώ εξ ίσου ευγενικά αποκρίνομαι;
"Τ' άπειρο γοητευτικό,
περίφημο!"
ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ
Σιωπηλή, ευγενική, χρωματιστή, πολύ χρωματιστή, έσπαγε τη σιωπή της, όταν η άποψη της ξεκάθαρη πάντα προχωρούσε τα πράγματα μπροστά.
Μας έφερε και μας άφησε κληρονομιά, ότι η τέχνη και ο πολιτισμός, ανήκει σε ολους,και είναι το μέσον για να επικοινωνήσουμε, και να προχωρήσουμε
.
Στο στέκι μαζί με την παρέα της, με την κεραμική τους στα Αντιρατσιστικά φεστιβάλ έπαιξε μαζί με τα παιδιά και δίδαξε την κεραμική σαν κάτι εφικτό για όλους, η τέχνη ήταν για εκείνη ο πιο ξεκάθαρος και αναγκαίος τρόπος για να έκφραση τις ιδέες της, λες και ήξερε από καιρό πως τα μεγάλα λόγια τίποτα δεν θα αλλάξουν.
Επικοινώνησε βαθιά με όσους συμμετείχαν στη θεατρική παράσταση «χωρίς διαβατήριο» γιατί είχε συνείδηση και σεβότανε πιο πολύ ίσως απ όλους την αξία της διαφορετικότητας.
Στο στέκι άνοιξε καινούργιες πόρτες
Δεν ξέρουμε τι απ όλα ήτανε .
Ο χαρακτήρας της, η ωριμότητα στη σκέψη της , η δύναμη και η αγωνιστικότητα, η Πορτογαλία που έφερνε μέσα της, η ανθρωπιά και το χαμόγελο της ;
Θα τη συναντούμε μέσα στα χρώματα, μέσα στο γέλιο και στη φωτιά παρέα με τον κολλητό της το Δημοσθένη .
Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών
ΥΣ.
O Μαγιακόβσκη στον ουρανό
Στοπ.
Επάνω σ' ένα σύννεφο ακουμπάω
το φορτίο
των αποσκευών μου
και του κουρασμένου σώματός μου.
Θαυμάσιος τόπος, όπου φτάνω πρώτη μου φορά.
Κοιτάζω ολόγυρα.
Λοιπόν
ετούτη η επιφάνεια η καλοσυγυρισμένη
ο πολυύμνητος είναι ουρανός.
Θα δούμε!
Σπιθίσματα,
κάτι που στραφταλίζει
και γυαλίζει
σα βόμβος μαλακός.
Είναι ένα σύννεφο
ή μάλλον οι αποσαρκωμένοι
που γλυστρούν απαλά.
"Φτερό στον άνεμο η γυναίκα μοιάζει".
Εδώ,
στο διάστημα
ν' ακούς τη μουσική του Βέρντι!
Απ' τη χαραματιά ενός σύννεφου
κοιτάζω -
οι άγγελοι τραγουδούν,
οι άγγελοι ζουν αξιοπρεπώς,
πολύ αξιοπρεπώς.
Ένας ξεκόβει
και διακόπτει ευγενικά
την υπναλέα του μουγκαμάρα:
"Το αιώνιο άπειρο,
Βλαντίμιρ Βλαντιμίροβιτς
σας αρέσει;"
K' εγώ εξ ίσου ευγενικά αποκρίνομαι;
"Τ' άπειρο γοητευτικό,
περίφημο!"
ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου