Κι όταν τα μάτια ατύχησαν να σταθούν εκεί που το εγκόλπιο της αφέλειας όρισε

ρήμαξε εκείνος ο ορίζοντας που ανακάτευε τα χρώματα χωρίς γραμμή

και η στάση ερήμωσε από τον ήχο που άφηνε πίσω το τίναγμα του φτερού της λαχτάρας

τα εισιτήρια έμειναν στα χέρια των τρελών που συνεχίζουν να κοροϊδεύουν τα πεζοδρόμια,

τα περιθώρια και την μικροαισθητική.

Κι ανοησία τους φαίνονται οι σιέστες.

Σ αυτό το πλάνο δεν βραδιάζει.