ο άστεγος θάνατος

Μια ακόμη φορά ένας άνθρωπος χωρίς σπίτι, χωρίς κρεβάτι, χωρίς κουβέρτα, νηστικός, άρρωστος, κουρασμένος, νυσταγμένος, απογοητευμένος εξαναγκάζεται να σταματήσει να αναπνέει.
 Δεν τον έχουμε ούτε αντιληφθεί. Η ζωή μας δεν έχει χώρο. Η δικαιοσύνη μας είναι πολύ ανεκτική. Η ελευθερία μας, το επιτρέπει. Ποιές είναι τελικά οι ανάγκες μας και οι αρχές της ζωής που υπερασπιζόμαστε; Πρέπει ο θάνατος να μας υπενθυμίζει τις αρχές μας;