Ο ρατσισμός, η ξενοφοβία και ο αυταρχισμός ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!
Ο αγώνας που δίνουν 300 μετανάστες, διαλέγοντας το έσχατο μέσο της απεργίας πείνας, για να διεκδικήσουν τη νομιμοποίησή τους είναι ένας αγώνας ηρωικός και δίκαιος. Φέρνει στο προσκήνιο τα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
Πολιτική που έχει πρακτικά καταργήσει το δικαίωμα του πολιτικού ασύλου και διατηρεί εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες σε ένα καθεστώς ημι-παρανομίας, έτσι ώστε να διευκολύνεται η εργοδοτική ασυδοσία και η υπερεκμετάλλευση. Ο αγώνας αυτός αναδεικνύει ταυτόχρονα τα προβλήματα που γεννούν οι αντιμεταναστευτικές πολιτικές συνολικά της ΕΕ, η λογική της «Ευρώπης-Φρούριο», ο Κανονισμός «Δουβλίνο ΙΙ». Πολιτικές ταξικές, αυταρχικές και βαθιά αντιδραστικές που παραβλέπουν ότι τα κύματα μετανάστευσης και η αύξηση των προσφύγων που κατευθύνονται προς την Ευρώπη δεν πρόκειται να σταματήσουν ούτε με περιπολίες της FRONTEX ούτε με «φράχτες του αίσχους» στον Έβρο. Γιατί τη μετανάστευση τη γεννούν η κρίση, η δράση του διεθνοποιημένου κεφαλαίου και οι πολιτικές αυταρχικών και εκμεταλλευτικών καθεστώτων στις χώρες προέλευσης των μεταναστών, αυτές οι πολιτικές που οδηγούν σήμερα σε εξεγέρσεις σαν κι αυτές που βλέπουμε στην Αίγυπτο και την Υεμένη. Γιατί τα κύματα προσφύγων τα γεννούν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και οι πόλεμοι των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στο όνομα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση του Μνημονίου, της Τρόικα ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ και του σαρώματος ενός αιώνα κατακτήσεων του εργατικού κινήματος, έχει χάσει κάθε δυνατότητα να αποσπά συναίνεση και νομιμοποίηση για την πολιτική της. Γι' αυτό αναδιπλώνεται σε μια νεοσυντηρητική λογική «νόμου και τάξης» και συναγωνίζεται το ΛΑΟΣ και τη ΝΔ σε αντιμεταναστευτικές κορώνες. Σήμερα το πολιτικό σύστημα επενδύει συνειδητά στην ξενοφοβία και το ρατσισμό, καθώς και στη προσπάθεια να γίνει η «ασφάλεια» της αστυνομικής καταστολής και του «φράχτη του αίσχους» το μόνο πεδίο απόσπασης συναίνεσης. Προσπαθούν να χειραγωγήσουν τα λαϊκά στρώματα να θεωρούν εχθρό αυτόν που στην πραγματικότητα μοιράζεται μαζί τους την ίδια συνθήκη εκμετάλλευσης και όχι αυτόν που είναι υπεύθυνος για την εξαθλίωση που βιώνουν.
Γι' αυτό το λόγο και είναι επιτακτική η ανάγκη να σπάσει το κατευθυνόμενο κλίμα ξενοφοβίας, αντιμεταναστευτικής υστερίας και αυταρχισμού που προσπαθούν να δημιουργήσουν οι κυρίαρχοι κύκλοι.
Αυτός ο συνδυασμός ανάμεσα στην αυταρχική σκλήρυνση και την όξυνση των αντιμεταναστευτικών πολιτικών αποτυπώθηκε με διάφορους τρόπους το τελευταίο διάστημα: Στην αμφισβήτηση της δυνατότητας να γίνονται πολιτικές διαμαρτυρίες εντός πανεπιστημιακών χώρων, στην παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου και στην αστυνομική πολιορκία της Νομικής. Στην πρωτοφανή απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία αναιρούνται ακόμη και τα ελάχιστα πολιτικά δικαιώματα που μπορούν να έχουν οι μετανάστες και τα παιδιά τους με το επιχείρημα μιας βαθιά αντιδραστικής «εθνικοφροσύνης». Στην ανοχή απέναντι στις ρατσιστικές και φασιστικές συμμορίες που δρουν στις γειτονιές της Αθήνας.
Πλευρά αυτού του αυταρχικού κατήφορου και η προσπάθεια ποινικοποίησης της αλληλεγγύης στους μετανάστες μέσα από τις προσκλήσεις για εξέταση ως υπόπτων των μελών της «Επιτροπής Αλληλεγγύης» με την κατηγορία της «διακίνησης μεταναστών».
Ο αγώνας για να αποκτήσουν πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα οι μετανάστες εργάτες, για να πάρουν πολιτικό άσυλο οι πρόσφυγες και για να τους επιτραπεί η μετακίνηση προς άλλες χώρες, είναι ένα αγώνας που πρέπει να αγκαλιαστεί από όλους τους εργαζομένους, τη νεολαία, συνολικά το λαό. Είναι αγώνας για να σπάσει η υπερεκμετάλλευση, η μαύρη εργασία, η εργοδοτική ασυδοσία, για να δείξουμε αλληλεγγύη σε κατατρεγμένους, για να σταματήσουν χιλιάδες άνθρωποι να εγκλωβίζονται στα όρια του ελληνικού κράτους και να εμποδίζονται να φτάσουν στον προορισμό τους. Είναι αγώνας για να πούμε όχι στη διαίρεση και τη διάσπαση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων και για να οικοδομήσουμε από κοινού την αντίσταση στις πολιτικές του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Είναι αγώνας ενάντια στην αυταρχική εκτροπή και για να υπερασπιστούμε θεμελιώδη δικαιώματα στην συλλογική πάλη, την πολιτική διαμαρτυρία, την αλληλεγγύη.
Ο αγώνας ενάντια στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές και το ρατσισμό πρέπει να γίνει υπόθεση του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς. Όχι από τη σκοπιά μιας απλής «ανθρωπιστικής» αλληλεγγύης, αλλά από τη σκοπιά της αγωνιστικής ταξικής ενότητας και της προσπάθειας να οικοδομηθεί στον τόπο μας εκείνη η αντικαπιταλιστική λαϊκή συμμαχία που θα αποτελέσει το αντίπαλο δέος στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο Μνημόνιο και την ΕΕ.
Είναι ανάγκη το κίνημα ενάντια στο ρατσισμό και τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές να ριζώσει μέσα στους εργαζομένους και τη νεολαία, να πάρουν την πρωτοβουλία τα συνδικάτα και οι φορείς του μαζικού κινήματος, να προταχθεί μια ενωτική ταξική γραμμή που να προσπαθεί να κερδίσει την αλληλεγγύη της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας και να συνδέει την πάλη ενάντια στο ρατσισμό με την πάλη ενάντια στο Μνημόνιο, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την ΕΕ. Όλα αυτά αποτελούν αναγκαίους όρους για να δώσουμε αυτή τη μάχη με τρόπο νικηφόρο!
-Αλληλεγγύη στους μετανάστες απεργούς πείνας - Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών τώρα - κατοχύρωση του πολιτικού ασύλου για όλους τους πρόσφυγες.
-Όχι στο ρατσισμό και την αντιμεταναστευτική υστερία - Αγωνιστική ταξική ενότητα όλων των εργαζομένων Ελλήνων και μεταναστών ενάντια σε κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ.
-Καμιά ποινικοποίηση της αλληλεγγύης - Καμιά δίωξη στα μέλη της «Επιτροπής Αλληλεγγύης».
-Όχι στην «Ευρώπη-Φρούριο» - Όχι στο «φράχτη του αίσχους» στον Έβρο -Να καταργηθεί τώρα ο κανονισμός «Δουβλίνο ΙΙ» - Να φύγει η FRONTEX από τα σύνορα.
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ
Ο αγώνας που δίνουν 300 μετανάστες, διαλέγοντας το έσχατο μέσο της απεργίας πείνας, για να διεκδικήσουν τη νομιμοποίησή τους είναι ένας αγώνας ηρωικός και δίκαιος. Φέρνει στο προσκήνιο τα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
Πολιτική που έχει πρακτικά καταργήσει το δικαίωμα του πολιτικού ασύλου και διατηρεί εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες σε ένα καθεστώς ημι-παρανομίας, έτσι ώστε να διευκολύνεται η εργοδοτική ασυδοσία και η υπερεκμετάλλευση. Ο αγώνας αυτός αναδεικνύει ταυτόχρονα τα προβλήματα που γεννούν οι αντιμεταναστευτικές πολιτικές συνολικά της ΕΕ, η λογική της «Ευρώπης-Φρούριο», ο Κανονισμός «Δουβλίνο ΙΙ». Πολιτικές ταξικές, αυταρχικές και βαθιά αντιδραστικές που παραβλέπουν ότι τα κύματα μετανάστευσης και η αύξηση των προσφύγων που κατευθύνονται προς την Ευρώπη δεν πρόκειται να σταματήσουν ούτε με περιπολίες της FRONTEX ούτε με «φράχτες του αίσχους» στον Έβρο. Γιατί τη μετανάστευση τη γεννούν η κρίση, η δράση του διεθνοποιημένου κεφαλαίου και οι πολιτικές αυταρχικών και εκμεταλλευτικών καθεστώτων στις χώρες προέλευσης των μεταναστών, αυτές οι πολιτικές που οδηγούν σήμερα σε εξεγέρσεις σαν κι αυτές που βλέπουμε στην Αίγυπτο και την Υεμένη. Γιατί τα κύματα προσφύγων τα γεννούν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και οι πόλεμοι των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στο όνομα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση του Μνημονίου, της Τρόικα ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ και του σαρώματος ενός αιώνα κατακτήσεων του εργατικού κινήματος, έχει χάσει κάθε δυνατότητα να αποσπά συναίνεση και νομιμοποίηση για την πολιτική της. Γι' αυτό αναδιπλώνεται σε μια νεοσυντηρητική λογική «νόμου και τάξης» και συναγωνίζεται το ΛΑΟΣ και τη ΝΔ σε αντιμεταναστευτικές κορώνες. Σήμερα το πολιτικό σύστημα επενδύει συνειδητά στην ξενοφοβία και το ρατσισμό, καθώς και στη προσπάθεια να γίνει η «ασφάλεια» της αστυνομικής καταστολής και του «φράχτη του αίσχους» το μόνο πεδίο απόσπασης συναίνεσης. Προσπαθούν να χειραγωγήσουν τα λαϊκά στρώματα να θεωρούν εχθρό αυτόν που στην πραγματικότητα μοιράζεται μαζί τους την ίδια συνθήκη εκμετάλλευσης και όχι αυτόν που είναι υπεύθυνος για την εξαθλίωση που βιώνουν.
Γι' αυτό το λόγο και είναι επιτακτική η ανάγκη να σπάσει το κατευθυνόμενο κλίμα ξενοφοβίας, αντιμεταναστευτικής υστερίας και αυταρχισμού που προσπαθούν να δημιουργήσουν οι κυρίαρχοι κύκλοι.
Αυτός ο συνδυασμός ανάμεσα στην αυταρχική σκλήρυνση και την όξυνση των αντιμεταναστευτικών πολιτικών αποτυπώθηκε με διάφορους τρόπους το τελευταίο διάστημα: Στην αμφισβήτηση της δυνατότητας να γίνονται πολιτικές διαμαρτυρίες εντός πανεπιστημιακών χώρων, στην παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου και στην αστυνομική πολιορκία της Νομικής. Στην πρωτοφανή απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία αναιρούνται ακόμη και τα ελάχιστα πολιτικά δικαιώματα που μπορούν να έχουν οι μετανάστες και τα παιδιά τους με το επιχείρημα μιας βαθιά αντιδραστικής «εθνικοφροσύνης». Στην ανοχή απέναντι στις ρατσιστικές και φασιστικές συμμορίες που δρουν στις γειτονιές της Αθήνας.
Πλευρά αυτού του αυταρχικού κατήφορου και η προσπάθεια ποινικοποίησης της αλληλεγγύης στους μετανάστες μέσα από τις προσκλήσεις για εξέταση ως υπόπτων των μελών της «Επιτροπής Αλληλεγγύης» με την κατηγορία της «διακίνησης μεταναστών».
Ο αγώνας για να αποκτήσουν πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα οι μετανάστες εργάτες, για να πάρουν πολιτικό άσυλο οι πρόσφυγες και για να τους επιτραπεί η μετακίνηση προς άλλες χώρες, είναι ένα αγώνας που πρέπει να αγκαλιαστεί από όλους τους εργαζομένους, τη νεολαία, συνολικά το λαό. Είναι αγώνας για να σπάσει η υπερεκμετάλλευση, η μαύρη εργασία, η εργοδοτική ασυδοσία, για να δείξουμε αλληλεγγύη σε κατατρεγμένους, για να σταματήσουν χιλιάδες άνθρωποι να εγκλωβίζονται στα όρια του ελληνικού κράτους και να εμποδίζονται να φτάσουν στον προορισμό τους. Είναι αγώνας για να πούμε όχι στη διαίρεση και τη διάσπαση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων και για να οικοδομήσουμε από κοινού την αντίσταση στις πολιτικές του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Είναι αγώνας ενάντια στην αυταρχική εκτροπή και για να υπερασπιστούμε θεμελιώδη δικαιώματα στην συλλογική πάλη, την πολιτική διαμαρτυρία, την αλληλεγγύη.
Ο αγώνας ενάντια στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές και το ρατσισμό πρέπει να γίνει υπόθεση του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς. Όχι από τη σκοπιά μιας απλής «ανθρωπιστικής» αλληλεγγύης, αλλά από τη σκοπιά της αγωνιστικής ταξικής ενότητας και της προσπάθειας να οικοδομηθεί στον τόπο μας εκείνη η αντικαπιταλιστική λαϊκή συμμαχία που θα αποτελέσει το αντίπαλο δέος στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο Μνημόνιο και την ΕΕ.
Είναι ανάγκη το κίνημα ενάντια στο ρατσισμό και τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές να ριζώσει μέσα στους εργαζομένους και τη νεολαία, να πάρουν την πρωτοβουλία τα συνδικάτα και οι φορείς του μαζικού κινήματος, να προταχθεί μια ενωτική ταξική γραμμή που να προσπαθεί να κερδίσει την αλληλεγγύη της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας και να συνδέει την πάλη ενάντια στο ρατσισμό με την πάλη ενάντια στο Μνημόνιο, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την ΕΕ. Όλα αυτά αποτελούν αναγκαίους όρους για να δώσουμε αυτή τη μάχη με τρόπο νικηφόρο!
-Αλληλεγγύη στους μετανάστες απεργούς πείνας - Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών τώρα - κατοχύρωση του πολιτικού ασύλου για όλους τους πρόσφυγες.
-Όχι στο ρατσισμό και την αντιμεταναστευτική υστερία - Αγωνιστική ταξική ενότητα όλων των εργαζομένων Ελλήνων και μεταναστών ενάντια σε κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ.
-Καμιά ποινικοποίηση της αλληλεγγύης - Καμιά δίωξη στα μέλη της «Επιτροπής Αλληλεγγύης».
-Όχι στην «Ευρώπη-Φρούριο» - Όχι στο «φράχτη του αίσχους» στον Έβρο -Να καταργηθεί τώρα ο κανονισμός «Δουβλίνο ΙΙ» - Να φύγει η FRONTEX από τα σύνορα.
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου