Γιατί, δεν έχουμε μπεί σαν λαός στη Βουλή να επιβάλουμε το δρόμο. Όλους αυτούς που υποκρίνονται ότι δεν ξέρουν ένα πράγμα. Πως προτιμούμε ένα θάνατο αξιοπρεπή. Γνωρίζουμε που μας οδηγούν ιστορικά, ηθικά και κοινωνικά κρίνουμε και επιλέγουμε την αξιοπρέπεια.
Είμαστε στο δρόμο ήδη, για να ταίσουμε τους συνανθρώπους μας. Καλή είναι η αλληλεγγύη. Αλλά καλύτερη είναι η δικαιοσύνη.
Έχουμε χάσει την σύνδεση της ζωής μας με τις αρχές της.
Τι κάνει ένας λαός, όταν αντιλαμβάνεται ότι εξαπατάται από πρόθεση. Τι οφείλει να κάνει;
Τι άλλο περιμένουμε;
Παιδιά υποσιτίζονται, άστεγοι πεθαίνουν στο δρόμο, τα νοσοκομεία καταρρέουν παρασέρνοντας μαζί τους κάθε πιθανότητα για επιβίωση, τα σχολεία δεν μπορούν να προσφέρουν τα απαραίτητα, η αξιοπρέπεια μας σαν ανθρώπινα όντα ανύπαρκτη, περνάμε το χειρότερο χειμώνα των τελευταίων 30 χρόνων και δεν έχουμε την δυνατότητα θέρμανσης, κάθε εργασιακό δικαίωμα έχει ακυρωθεί, ο κανιβαλισμός είναι προ των πυλών.
Τι άλλο περιμένουμε για να εξεγερθούμε; Που είναι ο ουδός της αξιοπρέπειας και του θυμού; Ποιό άλλοθι έχουμε τώρα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου