Από την Τυνησία και την Αίγυπτο στην Αλγερία, την Υεμένη, το Λίβανο, την Ιορδανία, το Μπαχρέιν, τη Συρία και πολλές άλλες αραβικές χώρες, οι εξεγέρσεις των μαζών γράφουν την ιστορία!
Στην Τυνησία ανατράπηκε ο Μπεν Αλί τερματίζοντας 23 χρόνια δικτατορίας. Στην Αίγυπτο η οργή
του κόσμου που απλώθηκε σε ολόκληρη την χώρα έριξε το δικτατορικό καθεστώς Μουμπάρακ. Τα αιτήματα για δουλειά και ψωμί ενώνονται με αυτά για πολιτικές και κοινωνικές ελευθερίες, για ανατροπή των καθεστώτων, σε αυθεντικά λαϊκά κινήματα που αποδεικνύουν ότι η δύναμη των λαών είναι πολύ μεγαλύτερη από τη δύναμη των καθεστώτων που τους απειλούν.
Όπως αποδεικνύουν τα εν εξελίξει ραγδαία αλυσιδωτά γεγονότα της περιοχής, στο εσωτερικό των αραβικών κρατών σοβούσε μακροχρόνιος πολιτικός και κοινωνικός αναβρασμός ο οποίος ανέμενε μία σπίθα για να εκραγεί. Τα διεφθαρμένα και μη νομιμοποιημένα καθεστώτα, σε συνδυασμό με την δημογραφική έκρηξη την οικονομική ανέχεια και την διατροφική αύξηση των τιμών, δημιούργησαν το εκρηκτικό μίγμα το οποίο, ξέσπασε βίαια, παρασύροντας σε ελάχιστο χρόνο πανίσχυρους φαινομενικά ηγέτες και ανατρέποντας περιφερειακές και ίσως παγκόσμιες ισορροπίες, φέρνοντας στο προσκήνιο το αίτημα για: δημοκρατία, ελευθερία, εργασία, κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοπρεπή ζωή.
Οι λαοί απέναντί τους έχουν αυταρχικά καθεστώτα, που τους αντιμετωπίζουν με τη χρήση ωμής βίας, ομαδικές δολοφονίες, “ύποπτες εξαφανίσεις”, και συλλήψεις. Τα “μοναρχικά” καθεστώτα των αραβικών χώρων χρόνια πολιτεύονταν με το μαστίγιο για τους λαούς τους, συνδιαλέγονταν με το ΔΝΤ, και φρόντιζαν την φίμωση των κοινωνιών. Τώρα σα φοβισμένα σκυλιά δείχνουν τα δόντια τους μπροστά στην οργή των λαών.
Το αίμα που μύρισε όμως από τις αραβικές χώρες τράβηξε τα κοράκια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ γιατί φοβούνταν μια επικίνδυνη αλλαγή πολιτικής των Αράβων έναντι του Ισραήλ και του Ιράν. Στην πορεία όμως αποφάσισαν «να καβαλήσουν την τίγρη» της εξέγερσης, ελπίζοντας ότι θα καταφέρουν να τη χαλιναγωγήσουν. Η Δυτική Συμμαχία που εμφανίζεται να πασχίζει τις μέρες αυτές για τα δημοκρατικά δικαιώματα του εξεγερμένου, δίκαια οπωσδήποτε, λαού της Λιβύης, παθαίνει τύφλωση και αλαλία ενόσω καταστέλλεται αιματηρά η εξέγερση στο Μπαχρέιν, καθώς σκοτώνονται οι διαδηλωτές στην Υεμένη από τα υποταχτικά «συμμαχικά» καθεστώτα της Αραβικής Χερσονήσου, και απαρέγκλιτα υποστηρίζει το Ισραήλ στην γενοκτονία και εθνοκάθαρση που επιχειρεί δεκαετίες ολόκληρες σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού. Αυτοί οι «φιλάνθρωποι» στήριξαν και εξόπλισαν συστηματικά τα τελευταία χρόνια τον Καντάφι, που από ευκαιριακός αντι-ιμπεριαλιστής μετατράπηκε σε πιστό σκυλί του «αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία», παρέχοντάς τους σαν αντάλλαγμα αφειδώς πετρελαϊκά και εξοπλιστικά συμβόλαια.
Μόλις δε, την προηγούμενη βδομάδα, αποκαλύφθηκε και επίσημα από το ίδιο το καθεστώς, ότι η οικογένεια Καντάφι αποτελούσε τον βασικό χρηματοδότη της προεκλογικής εκστρατείας του Σαρκοζί στη Γαλλία.
Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση Παπανδρέου, στον απόηχο των θερμών διπλωματικών και εμπορικών εναγκαλισμών της με το καθεστώς (η Λιβύη είναι σήμερα ο 2ος σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Ελλάδας μεταξύ των αραβικών χωρών), χωρίς ντροπή δίνει αμέριστη υποστήριξη και συμμετέχει πλήρως στην στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, με αεροπλάνα, ελικόπτερα, πλοία, τις βάσεις και με άλλες διευκολύνσεις. Σε μια εποχή που κόβονται ανελέητα μισθοί, συντάξεις, επιδόματα, κοινωνικές δαπάνες, η συμμετοχή και οι διευκολύνσεις της ελληνικής κυβέρνησης στην ιμπεριαλιστική επέμβαση θα στοιχίζουν κάθε μέρα στον ελληνικό λαό 6 εκ. ευρώ.
Σε μία περίοδο που πολιτικές που εφαρμόζονται και στη χώρα μας περιστέλλουν τις ελευθερίες μας και το δικαίωμα μας στην αξιοπρεπή ζωή. Η αραβική εξέγερση μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα ελπίδας: Δεν υπάρχουν συσχετισμοί που δεν ανατρέπονται! Στεκόμαστε στο πλευρό των εξεγερμένων λαϊκών μαζών, στην προσπάθειά τους να οικοδομήσουν έναν άλλο κόσμο, μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση του λαού.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΑΡΑΒΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ
Στην Τυνησία ανατράπηκε ο Μπεν Αλί τερματίζοντας 23 χρόνια δικτατορίας. Στην Αίγυπτο η οργή
του κόσμου που απλώθηκε σε ολόκληρη την χώρα έριξε το δικτατορικό καθεστώς Μουμπάρακ. Τα αιτήματα για δουλειά και ψωμί ενώνονται με αυτά για πολιτικές και κοινωνικές ελευθερίες, για ανατροπή των καθεστώτων, σε αυθεντικά λαϊκά κινήματα που αποδεικνύουν ότι η δύναμη των λαών είναι πολύ μεγαλύτερη από τη δύναμη των καθεστώτων που τους απειλούν.
Όπως αποδεικνύουν τα εν εξελίξει ραγδαία αλυσιδωτά γεγονότα της περιοχής, στο εσωτερικό των αραβικών κρατών σοβούσε μακροχρόνιος πολιτικός και κοινωνικός αναβρασμός ο οποίος ανέμενε μία σπίθα για να εκραγεί. Τα διεφθαρμένα και μη νομιμοποιημένα καθεστώτα, σε συνδυασμό με την δημογραφική έκρηξη την οικονομική ανέχεια και την διατροφική αύξηση των τιμών, δημιούργησαν το εκρηκτικό μίγμα το οποίο, ξέσπασε βίαια, παρασύροντας σε ελάχιστο χρόνο πανίσχυρους φαινομενικά ηγέτες και ανατρέποντας περιφερειακές και ίσως παγκόσμιες ισορροπίες, φέρνοντας στο προσκήνιο το αίτημα για: δημοκρατία, ελευθερία, εργασία, κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοπρεπή ζωή.
Οι λαοί απέναντί τους έχουν αυταρχικά καθεστώτα, που τους αντιμετωπίζουν με τη χρήση ωμής βίας, ομαδικές δολοφονίες, “ύποπτες εξαφανίσεις”, και συλλήψεις. Τα “μοναρχικά” καθεστώτα των αραβικών χώρων χρόνια πολιτεύονταν με το μαστίγιο για τους λαούς τους, συνδιαλέγονταν με το ΔΝΤ, και φρόντιζαν την φίμωση των κοινωνιών. Τώρα σα φοβισμένα σκυλιά δείχνουν τα δόντια τους μπροστά στην οργή των λαών.
Το αίμα που μύρισε όμως από τις αραβικές χώρες τράβηξε τα κοράκια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ γιατί φοβούνταν μια επικίνδυνη αλλαγή πολιτικής των Αράβων έναντι του Ισραήλ και του Ιράν. Στην πορεία όμως αποφάσισαν «να καβαλήσουν την τίγρη» της εξέγερσης, ελπίζοντας ότι θα καταφέρουν να τη χαλιναγωγήσουν. Η Δυτική Συμμαχία που εμφανίζεται να πασχίζει τις μέρες αυτές για τα δημοκρατικά δικαιώματα του εξεγερμένου, δίκαια οπωσδήποτε, λαού της Λιβύης, παθαίνει τύφλωση και αλαλία ενόσω καταστέλλεται αιματηρά η εξέγερση στο Μπαχρέιν, καθώς σκοτώνονται οι διαδηλωτές στην Υεμένη από τα υποταχτικά «συμμαχικά» καθεστώτα της Αραβικής Χερσονήσου, και απαρέγκλιτα υποστηρίζει το Ισραήλ στην γενοκτονία και εθνοκάθαρση που επιχειρεί δεκαετίες ολόκληρες σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού. Αυτοί οι «φιλάνθρωποι» στήριξαν και εξόπλισαν συστηματικά τα τελευταία χρόνια τον Καντάφι, που από ευκαιριακός αντι-ιμπεριαλιστής μετατράπηκε σε πιστό σκυλί του «αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία», παρέχοντάς τους σαν αντάλλαγμα αφειδώς πετρελαϊκά και εξοπλιστικά συμβόλαια.
Μόλις δε, την προηγούμενη βδομάδα, αποκαλύφθηκε και επίσημα από το ίδιο το καθεστώς, ότι η οικογένεια Καντάφι αποτελούσε τον βασικό χρηματοδότη της προεκλογικής εκστρατείας του Σαρκοζί στη Γαλλία.
Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση Παπανδρέου, στον απόηχο των θερμών διπλωματικών και εμπορικών εναγκαλισμών της με το καθεστώς (η Λιβύη είναι σήμερα ο 2ος σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Ελλάδας μεταξύ των αραβικών χωρών), χωρίς ντροπή δίνει αμέριστη υποστήριξη και συμμετέχει πλήρως στην στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, με αεροπλάνα, ελικόπτερα, πλοία, τις βάσεις και με άλλες διευκολύνσεις. Σε μια εποχή που κόβονται ανελέητα μισθοί, συντάξεις, επιδόματα, κοινωνικές δαπάνες, η συμμετοχή και οι διευκολύνσεις της ελληνικής κυβέρνησης στην ιμπεριαλιστική επέμβαση θα στοιχίζουν κάθε μέρα στον ελληνικό λαό 6 εκ. ευρώ.
Σε μία περίοδο που πολιτικές που εφαρμόζονται και στη χώρα μας περιστέλλουν τις ελευθερίες μας και το δικαίωμα μας στην αξιοπρεπή ζωή. Η αραβική εξέγερση μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα ελπίδας: Δεν υπάρχουν συσχετισμοί που δεν ανατρέπονται! Στεκόμαστε στο πλευρό των εξεγερμένων λαϊκών μαζών, στην προσπάθειά τους να οικοδομήσουν έναν άλλο κόσμο, μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση του λαού.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΑΡΑΒΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου