Alterthess.gr
Την ίδια ώρα που στον ιδιωτικό τομέα επικρατεί το έλα να δεις με τις εργοδοτικές επιθέσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων – με την κυβέρνηση και την τρόικα να βαράνε παλαμάκια και τους εργοδότες να απολύουν αβέρτα – μία έκθεση του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (του ιδρύματος του ΣΕΒ) έρχεται να αποδείξει με σχετικά βάσιμα στοιχεία πως η κρίση δεν έχει χτυπήσει, ούτε και πρόκειται να το κάνει, την πόρτα των μεγάλων επιχειρήσεων στην Ελλάδα.
Ναι, αυτών των επιχειρήσεων που κολυμπάνε στις φοροαπαλλαγές, που έβγαλαν εκατομμύρια με τα φορτηγά από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών των κερδών και των μερισμάτων τους και που τώρα χτυπούν σαν χταπόδι τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και στέλνουν κάθε μήνα κόσμο στην ανεργία.
Ας δούμε όμως τι λέει αυτή η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από την εταιρία Public Issue για λογαριασμό του ΙΟΒΕ, του ΣΕΒ και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου σε δείγμα 2000 μεγάλων επιχειρήσεων σε όλη την Ελλάδα που απασχολούν, συνολικά, 317.000 εργαζόμενους και το 2009 είχαν συνολικό τζίρο – κατά δήλωση τους – 68 δις ευρώ. Από το δείγμα των 2000 επιχειρήσεων απουσιάζουν οι τράπεζες και οι ναυτιλιακές εταιρίες, ενώ στο αντίποδα (στο 70% του δείγματος) κυριαρχούν επιχειρήσεις εμπορικές και μεταποιητικές.
Στο ζουμί: Το κεντρικό συμπέρασμα της έκθεσης λέει πως μέσα στην πρώτη διετία της κρίσης – που οι εργαζόμενοι πλήρωσαν και έχασαν τα μαλλιά της κεφαλής τους – η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα είχαν κέρδη, ίσως μικρά, αλλά κέρδη. Αντίθετα οι επιχειρήσεις που είχαν μεγάλες ζημιές ήταν πάρα πολύ λίγες. Συγκεκριμένα 573 επιχειρήσεις είχαν, μεταξύ 2009 και 2010, κέρδη και αύξηση των πωλήσεων τους. Η πλειοψηφία, 1052 επιχειρήσεις, είχαν κέρδη αλλά με μείωση των πωλήσεων τους. Στον αντίποδα 400 επιχειρήσεις είχαν ζημιές, αλλά ελάχιστες σε πολύ υψηλά επίπεδα. Για το κλείσιμο του 2011, οι περισσότεροι επιχειρηματίες λένε πως τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα σε σχέση με την πρώτη διετία της κρίσης, παρόλα αυτά οι επιχειρήσεις που έχουν εξαγωγικό προσανατολισμό εκτιμούν ότι το πράγμα παλεύεται και ότι το 2012 είναι πολύ πιθανό να φέρει καλύτερα αποτελέσματα.
Που είναι όμως το πρόβλημα; Όλες οι επιχειρήσεις δηλώνουν ότι ζορίζονται – μάλλον γι’ αυτό έχουν βάλει τους εργαζόμενους στην πρέσα – γιατί δεν έχουν μεγάλη ρευστότητα. Αυτό, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οφείλεται στ’ ότι δεν έχουν ρευστό οι πελάτες τους και στ’ ότι δεν τους δίνουν δάνεια οι τράπεζες. Και λες για μισό λεπτό, όλο αυτό το χρήμα του τζίρου του 2009 (68 δις, όταν η 6 δόση για την οποία μας έβγαλαν τη ψυχή είναι μόνο 8 δις) που στο διάολο πήγε;
Με δεδομένα ότι α) το κόστος εργασίας στην Ελλάδα είναι το χαμηλότερο – πλην Πορτογαλίας – στους 15 της Ευρωπαϊκής Ένωσης β) η άμεση φορολογία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα βρίσκεται περίπου δέκα ποσοστιαίες μονάδες κάτω από το μέσο όρο της Ε.Ε. των 15 και γ) οι επενδύσεις, σε τεχνολογία και έρευνα, που έγιναν τη διετία 2009 - 2010 σε αυτές τις επιχειρήσεις δεν ξεπέρασαν τα 5,3 δις… τότε μπορούμε να πούμε πως και ρευστό υπάρχει και κέρδη μεγάλα υπάρχουν (προφανώς στην Ελβετία) και οι μισθοί μπορούν να πληρώνονται σύμφωνα με τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και στα ασφαλιστικά ταμεία δεν πρέπει να οφείλουν ούτε ένα ευρώ. Και το σημαντικότερο, πως η κρίση, για τις μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία εικόνα στις ειδήσεις και από μία μεγάλη ευκαιρία για να ξεμπερδέψουν με τα «ενοχλητικά» δικαιώματα των εργαζομένων.
Θ.Μ.
Την ίδια ώρα που στον ιδιωτικό τομέα επικρατεί το έλα να δεις με τις εργοδοτικές επιθέσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων – με την κυβέρνηση και την τρόικα να βαράνε παλαμάκια και τους εργοδότες να απολύουν αβέρτα – μία έκθεση του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (του ιδρύματος του ΣΕΒ) έρχεται να αποδείξει με σχετικά βάσιμα στοιχεία πως η κρίση δεν έχει χτυπήσει, ούτε και πρόκειται να το κάνει, την πόρτα των μεγάλων επιχειρήσεων στην Ελλάδα.
Ναι, αυτών των επιχειρήσεων που κολυμπάνε στις φοροαπαλλαγές, που έβγαλαν εκατομμύρια με τα φορτηγά από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών των κερδών και των μερισμάτων τους και που τώρα χτυπούν σαν χταπόδι τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και στέλνουν κάθε μήνα κόσμο στην ανεργία.
Ας δούμε όμως τι λέει αυτή η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από την εταιρία Public Issue για λογαριασμό του ΙΟΒΕ, του ΣΕΒ και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου σε δείγμα 2000 μεγάλων επιχειρήσεων σε όλη την Ελλάδα που απασχολούν, συνολικά, 317.000 εργαζόμενους και το 2009 είχαν συνολικό τζίρο – κατά δήλωση τους – 68 δις ευρώ. Από το δείγμα των 2000 επιχειρήσεων απουσιάζουν οι τράπεζες και οι ναυτιλιακές εταιρίες, ενώ στο αντίποδα (στο 70% του δείγματος) κυριαρχούν επιχειρήσεις εμπορικές και μεταποιητικές.
Στο ζουμί: Το κεντρικό συμπέρασμα της έκθεσης λέει πως μέσα στην πρώτη διετία της κρίσης – που οι εργαζόμενοι πλήρωσαν και έχασαν τα μαλλιά της κεφαλής τους – η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα είχαν κέρδη, ίσως μικρά, αλλά κέρδη. Αντίθετα οι επιχειρήσεις που είχαν μεγάλες ζημιές ήταν πάρα πολύ λίγες. Συγκεκριμένα 573 επιχειρήσεις είχαν, μεταξύ 2009 και 2010, κέρδη και αύξηση των πωλήσεων τους. Η πλειοψηφία, 1052 επιχειρήσεις, είχαν κέρδη αλλά με μείωση των πωλήσεων τους. Στον αντίποδα 400 επιχειρήσεις είχαν ζημιές, αλλά ελάχιστες σε πολύ υψηλά επίπεδα. Για το κλείσιμο του 2011, οι περισσότεροι επιχειρηματίες λένε πως τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα σε σχέση με την πρώτη διετία της κρίσης, παρόλα αυτά οι επιχειρήσεις που έχουν εξαγωγικό προσανατολισμό εκτιμούν ότι το πράγμα παλεύεται και ότι το 2012 είναι πολύ πιθανό να φέρει καλύτερα αποτελέσματα.
Που είναι όμως το πρόβλημα; Όλες οι επιχειρήσεις δηλώνουν ότι ζορίζονται – μάλλον γι’ αυτό έχουν βάλει τους εργαζόμενους στην πρέσα – γιατί δεν έχουν μεγάλη ρευστότητα. Αυτό, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οφείλεται στ’ ότι δεν έχουν ρευστό οι πελάτες τους και στ’ ότι δεν τους δίνουν δάνεια οι τράπεζες. Και λες για μισό λεπτό, όλο αυτό το χρήμα του τζίρου του 2009 (68 δις, όταν η 6 δόση για την οποία μας έβγαλαν τη ψυχή είναι μόνο 8 δις) που στο διάολο πήγε;
Με δεδομένα ότι α) το κόστος εργασίας στην Ελλάδα είναι το χαμηλότερο – πλην Πορτογαλίας – στους 15 της Ευρωπαϊκής Ένωσης β) η άμεση φορολογία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα βρίσκεται περίπου δέκα ποσοστιαίες μονάδες κάτω από το μέσο όρο της Ε.Ε. των 15 και γ) οι επενδύσεις, σε τεχνολογία και έρευνα, που έγιναν τη διετία 2009 - 2010 σε αυτές τις επιχειρήσεις δεν ξεπέρασαν τα 5,3 δις… τότε μπορούμε να πούμε πως και ρευστό υπάρχει και κέρδη μεγάλα υπάρχουν (προφανώς στην Ελβετία) και οι μισθοί μπορούν να πληρώνονται σύμφωνα με τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και στα ασφαλιστικά ταμεία δεν πρέπει να οφείλουν ούτε ένα ευρώ. Και το σημαντικότερο, πως η κρίση, για τις μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία εικόνα στις ειδήσεις και από μία μεγάλη ευκαιρία για να ξεμπερδέψουν με τα «ενοχλητικά» δικαιώματα των εργαζομένων.
Θ.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου