Επιτέλους, πληροφορηθήκαμε ποιος ευθύνεται για την κρίση! Δεν ευθύνεται το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που υπέταξε την κοινωνία στις «τυφλές» δυνάμεις της αγοράς και οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία. Δεν ευθύνονται οι πελατειακές σχέσεις, οι «νταβατζήδες» του οικονομικού κατεστημένου, η διεθνής (και ντόπια) χρηματοπιστωτική απληστία και φυσικά ούτε το κυρίαρχο καπιταλιστικό μοντέλο «ανάπτυξης». Ευθύνονται μερικές εκατοντάδες παιδιών μεταναστευτικής καταγωγής,
που με ένα θλιβερά άτολμο νομοθέτημα, αποκτούν την πιθανότητα να αποκτήσουν στοιχειωδώς ισότιμα δικαιώματα με τους συμμαθητές τους.
Στις 2 Δεκέμβρη εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσφυγή για την αντισυνταγματικότητα του νόμου που παραχωρούσε ελληνική υπηκοότητα σε μερικές εκατοντάδες μόνιμα εγκατεστημένους εργαζόμενους στη χώρα και το δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές σε περίπου άλλους τόσους «αόρατους» συμπολίτες μας. Ενός νόμου, κολοβού κατά τ' άλλα, που δημιουργούσε, όμως, μια ρωγμή στο αντιδραστικό και αναχρονιστικό καθεστώς του δίκαιου αίματος, δίνοντας για πρώτη φορά στα ελληνικά νομικά χρονικά δυνατότητα υπηκοότητας με βάση τους κοινωνικούς και εδαφικούς δεσμούς του ατόμου με τη χώρα και όχι με βάση την καθαρότητα του γενεαλογικού του δέντρου και τη ροή «ελληνικού αίματος» μέσα του.
Προφανώς η συγκυρία δεν είναι τυχαία. Πλάι στους τραπεζίτες και τα πολιτικά ρετάλια του συστήματος στους κυβερνητικούς θώκους φιγουράρουν, πλέον, και τα πρωτοπαλίκαρα της Ακροδεξιάς του τόπου μας. Και εδώ, στον τραπεζο- ακροδεξιό αχταρμά έγκειται εντέλει και το πιο ανησυχητικό σημείο της «Εθνικής Σωτηρίας» που μας επιφυλάσσει η παρούσα συγκυβέρνηση. Γιατί μπροστά στο επερχόμενο λαϊκό ξέσπασμα ενάντια στις καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις, φαίνεται ότι το σύστημα καταφεύγει στις πιο επικίνδυνες -και ιστορικά αποτρόπαιες- πρακτικές χειραγώγησης και αποπροσανατολισμού της διογκούμενης οργής των πληβειακών στρωμάτων. Όταν τα επικοινωνιακά κροκοδείλια δάκρυα για «τις σκληρές αποφάσεις που ήταν αναγκασμένο να πάρει» στέρεψαν, η διολίσθηση στην προπαγάνδιση του «κοινωνικού κατακερματισμού» και η δημιουργία «εσωτερικών εχθρών» φαίνεται να αποτελεί την έσχατη -και πιο αποτρόπαια- πολιτική επιλογή του.
Όμως, σήμερα πια, όλο και σαφέστερα γίνεται κατανοητό πως οι μετανάστες χρησιμοποιήθηκαν από την εξουσία ως «κοινωνικό πειραματόζωο για πολιτικές που γενικεύονται πλέον στο ευρύτερο σώμα της κοινωνίας. Την «διαμάχη για περιορισμένους πόρους», που χρησιμοποίησαν για την ανάδυση ρατσιστικών ανακλαστικών στις φτωχογειτονιές, τώρα προσπαθούν να την γενικεύσουν σε ένα κανιβαλιστικό ανταγωνισμό. Οι άνεργοι θεωρούνται κακοτυχία, οι συντάξεις πολυτέλεια, η φροντίδα των αρρώστων και των ηλικιωμένων ατομική περιπέτεια. Ο καθένας γύρω μας κινδυνεύει πια να θεωρηθεί «ξένος/ παρείσακτος» που απειλεί την πρόσβασή μας στα ψίχουλα που μας μοιράζουν ακόμα.
Για μας είναι πια ξεκάθαρο: Σήμερα που ο «κοινωνικός κατακερματισμός» αποτελεί δηλωμένο στόχο της εξουσίας, η στάση απέναντι στο «Ρατσισμό της Κρίσης» παίρνει τα χαρακτηριστικά ζωής ή θανάτου για τις υποτελείς τάξεις και τα πληβειακά στρώματα της κοινωνίας, για την Αριστερά, τα Συνδικάτα, για κάθε οργανωμένη έκφραση των κινημάτων κοινωνικής αντίστασης.
Όμως το Αντιρατσιστικό -όπως και κάθε Κίνημα Χειραφέτησης- δεν αρκείται στη θεωρητική συμβολή του στην ανάλυση της ζοφερής πραγματικότητας. Ακόμη σημαντικότερη, είναι η διάχυση των εμπειριών έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης, και διεκδίκησης σε όλο το κοινωνικό φάσμα: στις πλατείες και τις γειτονιές μας, στα εργοστάσια και στους χώρους εργασίας μας, στα σχολεία και στις σχολές μας, στις ουρές για το επίδομα ανεργίας και στα σκουπίδια των λαϊκών αγορών μας. Γιατί αν ο «κατακερματισμός», ο «αποκλεισμός» και ο «ρατσισμός» είναι ο εκφυλισμός της ανθρωπιάς, όπου μας σπρώχνουν, ο αγώνας χωρίς αμφιταλαντεύσεις και η αλληλεγγύη χωρίς σύνορα είναι ο μόνος δρόμος που αξίζει κανείς/μια περήφανα να πορευτεί με στόχο την κοινωνία της χειραφέτησης. Μια κοινωνία όπου όλα θα ανήκουν σε όλους/ες χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις.
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ - ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ «ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ»
ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ «ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ», ΤΗΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
2/12/2011,
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
που με ένα θλιβερά άτολμο νομοθέτημα, αποκτούν την πιθανότητα να αποκτήσουν στοιχειωδώς ισότιμα δικαιώματα με τους συμμαθητές τους.
Στις 2 Δεκέμβρη εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσφυγή για την αντισυνταγματικότητα του νόμου που παραχωρούσε ελληνική υπηκοότητα σε μερικές εκατοντάδες μόνιμα εγκατεστημένους εργαζόμενους στη χώρα και το δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές σε περίπου άλλους τόσους «αόρατους» συμπολίτες μας. Ενός νόμου, κολοβού κατά τ' άλλα, που δημιουργούσε, όμως, μια ρωγμή στο αντιδραστικό και αναχρονιστικό καθεστώς του δίκαιου αίματος, δίνοντας για πρώτη φορά στα ελληνικά νομικά χρονικά δυνατότητα υπηκοότητας με βάση τους κοινωνικούς και εδαφικούς δεσμούς του ατόμου με τη χώρα και όχι με βάση την καθαρότητα του γενεαλογικού του δέντρου και τη ροή «ελληνικού αίματος» μέσα του.
Προφανώς η συγκυρία δεν είναι τυχαία. Πλάι στους τραπεζίτες και τα πολιτικά ρετάλια του συστήματος στους κυβερνητικούς θώκους φιγουράρουν, πλέον, και τα πρωτοπαλίκαρα της Ακροδεξιάς του τόπου μας. Και εδώ, στον τραπεζο- ακροδεξιό αχταρμά έγκειται εντέλει και το πιο ανησυχητικό σημείο της «Εθνικής Σωτηρίας» που μας επιφυλάσσει η παρούσα συγκυβέρνηση. Γιατί μπροστά στο επερχόμενο λαϊκό ξέσπασμα ενάντια στις καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις, φαίνεται ότι το σύστημα καταφεύγει στις πιο επικίνδυνες -και ιστορικά αποτρόπαιες- πρακτικές χειραγώγησης και αποπροσανατολισμού της διογκούμενης οργής των πληβειακών στρωμάτων. Όταν τα επικοινωνιακά κροκοδείλια δάκρυα για «τις σκληρές αποφάσεις που ήταν αναγκασμένο να πάρει» στέρεψαν, η διολίσθηση στην προπαγάνδιση του «κοινωνικού κατακερματισμού» και η δημιουργία «εσωτερικών εχθρών» φαίνεται να αποτελεί την έσχατη -και πιο αποτρόπαια- πολιτική επιλογή του.
Όμως, σήμερα πια, όλο και σαφέστερα γίνεται κατανοητό πως οι μετανάστες χρησιμοποιήθηκαν από την εξουσία ως «κοινωνικό πειραματόζωο για πολιτικές που γενικεύονται πλέον στο ευρύτερο σώμα της κοινωνίας. Την «διαμάχη για περιορισμένους πόρους», που χρησιμοποίησαν για την ανάδυση ρατσιστικών ανακλαστικών στις φτωχογειτονιές, τώρα προσπαθούν να την γενικεύσουν σε ένα κανιβαλιστικό ανταγωνισμό. Οι άνεργοι θεωρούνται κακοτυχία, οι συντάξεις πολυτέλεια, η φροντίδα των αρρώστων και των ηλικιωμένων ατομική περιπέτεια. Ο καθένας γύρω μας κινδυνεύει πια να θεωρηθεί «ξένος/ παρείσακτος» που απειλεί την πρόσβασή μας στα ψίχουλα που μας μοιράζουν ακόμα.
Για μας είναι πια ξεκάθαρο: Σήμερα που ο «κοινωνικός κατακερματισμός» αποτελεί δηλωμένο στόχο της εξουσίας, η στάση απέναντι στο «Ρατσισμό της Κρίσης» παίρνει τα χαρακτηριστικά ζωής ή θανάτου για τις υποτελείς τάξεις και τα πληβειακά στρώματα της κοινωνίας, για την Αριστερά, τα Συνδικάτα, για κάθε οργανωμένη έκφραση των κινημάτων κοινωνικής αντίστασης.
Όμως το Αντιρατσιστικό -όπως και κάθε Κίνημα Χειραφέτησης- δεν αρκείται στη θεωρητική συμβολή του στην ανάλυση της ζοφερής πραγματικότητας. Ακόμη σημαντικότερη, είναι η διάχυση των εμπειριών έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης, και διεκδίκησης σε όλο το κοινωνικό φάσμα: στις πλατείες και τις γειτονιές μας, στα εργοστάσια και στους χώρους εργασίας μας, στα σχολεία και στις σχολές μας, στις ουρές για το επίδομα ανεργίας και στα σκουπίδια των λαϊκών αγορών μας. Γιατί αν ο «κατακερματισμός», ο «αποκλεισμός» και ο «ρατσισμός» είναι ο εκφυλισμός της ανθρωπιάς, όπου μας σπρώχνουν, ο αγώνας χωρίς αμφιταλαντεύσεις και η αλληλεγγύη χωρίς σύνορα είναι ο μόνος δρόμος που αξίζει κανείς/μια περήφανα να πορευτεί με στόχο την κοινωνία της χειραφέτησης. Μια κοινωνία όπου όλα θα ανήκουν σε όλους/ες χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις.
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ - ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ «ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ»
ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ «ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ», ΤΗΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
2/12/2011,
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου