ΕΝΙΚ
ΔΕΥΤΕΡΑ, 10-10-2011
Η Γενική Συνέλευση των γιατρών του νοσοκομείου αποφάσισε τα παρακάτω.
1. Ζητάμε από την ΟΕΝΓΕ τον συντονισμό του αγώνα των νοσοκομειακών γιατρών
με τους υπόλοιπους εργασιακούς κλάδους, και όλους τους φορείς αντίστασης της
κοινωνίας πολιτών σε ένα παλλαϊκό μέτωπο κατά της κοινωνικής εξαθλίωσης και της
εθνικής υποδούλωσης. Η ομοσπονδία μας καλείται να προτείνει στην ΑΔΕΔΥ την επ’
αόριστον κατάληψη σε συγκεκριμένη ημερομηνία (που θα αποφασιστεί στο Γ.Σ.),
όλων των εργασιακών χώρων, που θα πραγματοποιηθεί συντονισμένα από όλους τους
συνδικαλιστικούς φορείς της χώρας. Προτείνουμε τη συντονισμένη κατάληψη
σχολείων, ΑΕΙ, υπουργείων, δημόσιων υπηρεσιών, χώρων εργασίας, δημόσιων
χώρων, παράλυση συγκοινωνιών, και αναστολή κάθε είδους οικονομικής και
επαγγελματικής δραστηριότητας στην επικράτεια, μέχρι την ημέρα πλήρους
ανατροπής του κατοχικού καθεστώτος.Η πρόταση πρέπει να κοινοποιηθεί στην
ΓΕΣΕΕ και σε λοιπούς φορείς της κοινωνίας πολιτών, με σκοπό την αποφασιστική
και ενεργό συμμετοχή εργαζομένων και πολιτών κάθε κατηγορίας σε έναν παλλαϊκό
αγώνα διαρκείας.
2. Κρίνουμε ότι την ώρα ετούτη, οι συμβατικές μορφές συνδικαλιστικής πάλης είναι
αναποτελεσματικές λειτουργώντας πλέον σχεδόν αποκλειστικά σε συμβολικό
επίπεδο. Τέτοιες μορφές έχουν νόημα εν καιρώ ειρήνης και εφόσον οι διεκδικήσεις
έχουν αποδέκτη κάποια αμιγώς εθνική κυβέρνηση. Αντιθέτως σήμερα βρισκόμαστε
σε πόλεμο του διεθνούς κεφαλαίου κατά της εργασίας και της κοινωνίας η
διακυβέρνηση είναι –κατά δήλωση του ίδιου του πρωθυπουργού- υπερεθνική και οι
αποφάσεις ουσιαστικά λαμβάνονται εκτός συνόρων. Ως εκ τούτου όλες οι κλαδικές
και επιμέρους διεκδικήσεις εφεξής θα πρέπει να συμπυκνώνονται και να
αφομοιώνονται εντός μίας και μόνης: την συνολική και μη αποσπασματική ανατροπή
της τροϊκανής διακυβέρνησης, της μνημονιακής πολιτικής και των δανειακών
δεσμεύσεων.
3. Η στάση πληρωμών που αντί να αφορά το ειδεχθές και παράνομο χρέος της χώρας
και να στρέφεται κατά των κερδοσκόπων δανειστών στρέφεται σήμερα κατά των
Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων, θα πρέπει να αποκτήσει αντίθετη φορά.
Είναι ο ίδιος ο ελληνικός λαός που οφείλει πλέον να αρνηθεί κάθε οικονομική
υποχρέωσή του προς ένα κράτος που λειτουργεί ως εισπράκτορας για λογαριασμό
τρίτων. Είμαστε πλέον εμείς που προβαίνουμε σε στάση πληρωμών, που σημαίνει ότι
αρνούμαστε την καταβολή φόρων, εισφορών, λογαριασμών, παραβόλων, διοδίων,
εισιτηρίων σε δημόσιους οργανισμούς και ασφαλώς κάθε χαρατσιού που επιβάλλεται
από την υπερεθνική κυβέρνηση της χώρας, μέχρι τη στιγμή της απελευθέρωσής της.4. Οι αποφάσεις μιας πλήρως απονομιμοποιημένης κυβέρνησης είναι προφανώς
άκυρες. Ως εκ τούτου οφείλουμε με βάση το ελληνικό σύνταγμα πλήρη ανυπακοή
στα κελεύσματά της, τα οποία και πρέπει εφεξής να αγνοούμε επιδεικτικά. Ως κλάδος
κηρύσσουμε τα νοσοκομεία ιδρύματα διοικούμενα από τους ίδιους τους
εργαζομένους σε αυτά και αρνούμαστε να πειθαρχήσουμε σε οποιαδήποτε απόφαση
προέρχεται είτε από την κρατική εξουσία είτε από τις εγκάθετες διοικήσεις. Θέτουμε
τέρμα στις παράνομες και απλήρωτες εφημερίες, στις διώξεις έντιμων συναδέλφων
μας, αγνοούμε τις αποφάσεις για συγχωνεύσεις, απολύσεις, μετατάξεις, μεταθέσεις,
καταργήσεις τμημάτων, κλινικών, κ.λπ). Μόνες αρμόδιες για το δέον γενέσθαι στα
νοσοκομεία της χώρας θα είναι πλέον οι συνελεύσεις των εργαζομένων σε αυτά οι
οποίες και θα αποφασίζουν με κριτήρια αμιγώς κοινωνικά και επιστημονικά. Αν η
κυβέρνηση αρνηθεί την οικονομική στήριξή της στο Ε.Σ.Υ. και για όσο μικρό
διάστημα παραμείνει στην εξουσία, οι ανάγκες μας θα καλυφθούν με την αλληλέγγυα
στάση μας και την στήριξη της τοπικής κοινωνίας, όπως έχει επανειλημμένα συμβεί
σε επαναστατικές περιόδους.
5. Καλούμε την ΟΕΝΓΕ αλλά και την ΑΔΕΔΥ και όλες τις συνδικαλιστικές ενώσεις
της χώρας να σταματήσουν τώρα κάθε διάλογο, πόσω δε μάλλον διαπραγμάτευση και
συνδιαλλαγή με μια μόνο κατ΄ όνομα ελληνική κυβέρνηση, καθώς κάθε τέτοια
απόπειρα είναι όχι μόνο προδικασμένη σε αποτυχία αλλά επιπλέον αποτελεί έμμεση
νομιμοποίηση μιας έκνομης και αντιλαϊκής εξουσίας. Το εργατικό κίνημα δεν έχει
κανένα αίτημα προς την εξουσία. Έχει πλέον μία και μόνη αδιαπραγμάτευτη
διεκδίκηση: την οριστική ανατροπή της.
6. Αρχίζουμε επισχέσεις εργασίας εξυπηρετώντας μόνον τα έκτακτα περιστατικά στα
νοσοκομεία, μέχρις πλήρους αποπληρωμής των δεδουλευμένων μας και επανόδου
των αποδοχών μας στα προ-τρόικας επίπεδα, απαιτώντας την πλήρη κάλυψη της
ΟΕΝΓΕ και της ΑΔΕΔΥ. Η ημερομηνία έναρξης των επισχέσεων θα αποφασιστεί και
θα κοινοποιηθεί προσεχώς. Ωστόσο, με πλήρη συναίσθηση της κοινωνικής μας
αποστολής και των ηθικών δεσμεύσεων που σχετίζονται με το λειτούργημά μας, θα
προστατεύσουμε τη υγεία των πολιτών που προσέρχονται στα νοσοκομεία,
παρέχοντας δωρεάν περίθαλψη σε όλους, και καλώντας παράλληλα την κυβέρνηση
να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της υπερβαίνοντας έστω και την τελευταία ώρα
την άμετρη κοινωνική της αναλγησία. Η δωρεάν και σωστή δημόσια υγεία δεν
αποτελεί δώρο προς τους πολίτες, αλλά συνταγματική υποχρέωση και βασικό λόγο
ύπαρξης της πολιτείας. Κάθε κυβέρνηση που δεν αντιλαμβάνεται το κοινωνικό της
χρέος και τον ρόλο πρέπει να ανατρέπεται.
7. Η ανατροπή γίνεται άμεσα εφικτή όταν μια αυταρχική εξουσία περιέρχεται σε
προφανή αδυναμία επιβολής της θέλησής της, όταν με δική της ευθύνη δεν παράγεται
επαρκές εθνικό προϊόν και φορολογητέα ύλη, όταν οι υπήκοοί της αποφασίσουν να
μετατραπούν σε πολίτες, αρνούμενοι εμπράκτως κάθε νομιμοποίησή της.
Όλα λοιπόν τα παραπάνω μέτρα αντίστασης έχουν νόημα και αποτελεσματικότητα
ανάλογα της κοινωνικής τους αποδοχής και έγκρισης. Άρα, ιδίως σε περιόδους
καθολικής κρίσης όπως η σημερινή, οφείλουν να εντάσσονται σε ένα συντονισμένο
κοινωνικό αγώνα στα πλαίσια του οποίου οι επιμέρους κλαδικές διεκδικήσεις τίθενται
σε δεύτερη μοίρα. Οι συνδικαλιστικοί φορείς της χώρας οφείλουν να αντιληφθούν
τον κοινωνικό τους ρόλο και να τεθούν επικεφαλής της παλλαϊκής αντίστασης σε
απόλυτο συντονισμό μεταξύ τους και με ολόκληρη την κοινωνία. Ο αγώνας όλων των
εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, των συνταξιούχων, των ανέργων, των
μαθητών, των σπουδαστών και φοιτητών, των πολιτών όλης της χώρας πρέπει να
είναι ενιαίος, με αίτημα την πλήρη ανατροπή του σημερινού απάνθρωπου
καθεστώτος και την εγκαθίδρυση κοινωνικού κράτους, κράτους δικαίου και
πραγματικής δημοκρατίας.
Αρχίζουμε συντονισμένες καταλήψεις σε πανεθνικό επίπεδο, από τις οποίες δε
φεύγουμε αν δεν φύγουν πρώτα οι οικονομικοί και πολιτικοί δολοφόνοι της χώρας.
Οι προτάσεις ψηφίστηκαν παμψηφεί από το σώμα της συνέλευσης.
Η Πρόεδρος κ Ζωτάκη Ο Γραμματέας κ. Ανδρεόπουλος
ΔΕΥΤΕΡΑ, 10-10-2011
Η Γενική Συνέλευση των γιατρών του νοσοκομείου αποφάσισε τα παρακάτω.
1. Ζητάμε από την ΟΕΝΓΕ τον συντονισμό του αγώνα των νοσοκομειακών γιατρών
με τους υπόλοιπους εργασιακούς κλάδους, και όλους τους φορείς αντίστασης της
κοινωνίας πολιτών σε ένα παλλαϊκό μέτωπο κατά της κοινωνικής εξαθλίωσης και της
εθνικής υποδούλωσης. Η ομοσπονδία μας καλείται να προτείνει στην ΑΔΕΔΥ την επ’
αόριστον κατάληψη σε συγκεκριμένη ημερομηνία (που θα αποφασιστεί στο Γ.Σ.),
όλων των εργασιακών χώρων, που θα πραγματοποιηθεί συντονισμένα από όλους τους
συνδικαλιστικούς φορείς της χώρας. Προτείνουμε τη συντονισμένη κατάληψη
σχολείων, ΑΕΙ, υπουργείων, δημόσιων υπηρεσιών, χώρων εργασίας, δημόσιων
χώρων, παράλυση συγκοινωνιών, και αναστολή κάθε είδους οικονομικής και
επαγγελματικής δραστηριότητας στην επικράτεια, μέχρι την ημέρα πλήρους
ανατροπής του κατοχικού καθεστώτος.Η πρόταση πρέπει να κοινοποιηθεί στην
ΓΕΣΕΕ και σε λοιπούς φορείς της κοινωνίας πολιτών, με σκοπό την αποφασιστική
και ενεργό συμμετοχή εργαζομένων και πολιτών κάθε κατηγορίας σε έναν παλλαϊκό
αγώνα διαρκείας.
2. Κρίνουμε ότι την ώρα ετούτη, οι συμβατικές μορφές συνδικαλιστικής πάλης είναι
αναποτελεσματικές λειτουργώντας πλέον σχεδόν αποκλειστικά σε συμβολικό
επίπεδο. Τέτοιες μορφές έχουν νόημα εν καιρώ ειρήνης και εφόσον οι διεκδικήσεις
έχουν αποδέκτη κάποια αμιγώς εθνική κυβέρνηση. Αντιθέτως σήμερα βρισκόμαστε
σε πόλεμο του διεθνούς κεφαλαίου κατά της εργασίας και της κοινωνίας η
διακυβέρνηση είναι –κατά δήλωση του ίδιου του πρωθυπουργού- υπερεθνική και οι
αποφάσεις ουσιαστικά λαμβάνονται εκτός συνόρων. Ως εκ τούτου όλες οι κλαδικές
και επιμέρους διεκδικήσεις εφεξής θα πρέπει να συμπυκνώνονται και να
αφομοιώνονται εντός μίας και μόνης: την συνολική και μη αποσπασματική ανατροπή
της τροϊκανής διακυβέρνησης, της μνημονιακής πολιτικής και των δανειακών
δεσμεύσεων.
3. Η στάση πληρωμών που αντί να αφορά το ειδεχθές και παράνομο χρέος της χώρας
και να στρέφεται κατά των κερδοσκόπων δανειστών στρέφεται σήμερα κατά των
Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων, θα πρέπει να αποκτήσει αντίθετη φορά.
Είναι ο ίδιος ο ελληνικός λαός που οφείλει πλέον να αρνηθεί κάθε οικονομική
υποχρέωσή του προς ένα κράτος που λειτουργεί ως εισπράκτορας για λογαριασμό
τρίτων. Είμαστε πλέον εμείς που προβαίνουμε σε στάση πληρωμών, που σημαίνει ότι
αρνούμαστε την καταβολή φόρων, εισφορών, λογαριασμών, παραβόλων, διοδίων,
εισιτηρίων σε δημόσιους οργανισμούς και ασφαλώς κάθε χαρατσιού που επιβάλλεται
από την υπερεθνική κυβέρνηση της χώρας, μέχρι τη στιγμή της απελευθέρωσής της.4. Οι αποφάσεις μιας πλήρως απονομιμοποιημένης κυβέρνησης είναι προφανώς
άκυρες. Ως εκ τούτου οφείλουμε με βάση το ελληνικό σύνταγμα πλήρη ανυπακοή
στα κελεύσματά της, τα οποία και πρέπει εφεξής να αγνοούμε επιδεικτικά. Ως κλάδος
κηρύσσουμε τα νοσοκομεία ιδρύματα διοικούμενα από τους ίδιους τους
εργαζομένους σε αυτά και αρνούμαστε να πειθαρχήσουμε σε οποιαδήποτε απόφαση
προέρχεται είτε από την κρατική εξουσία είτε από τις εγκάθετες διοικήσεις. Θέτουμε
τέρμα στις παράνομες και απλήρωτες εφημερίες, στις διώξεις έντιμων συναδέλφων
μας, αγνοούμε τις αποφάσεις για συγχωνεύσεις, απολύσεις, μετατάξεις, μεταθέσεις,
καταργήσεις τμημάτων, κλινικών, κ.λπ). Μόνες αρμόδιες για το δέον γενέσθαι στα
νοσοκομεία της χώρας θα είναι πλέον οι συνελεύσεις των εργαζομένων σε αυτά οι
οποίες και θα αποφασίζουν με κριτήρια αμιγώς κοινωνικά και επιστημονικά. Αν η
κυβέρνηση αρνηθεί την οικονομική στήριξή της στο Ε.Σ.Υ. και για όσο μικρό
διάστημα παραμείνει στην εξουσία, οι ανάγκες μας θα καλυφθούν με την αλληλέγγυα
στάση μας και την στήριξη της τοπικής κοινωνίας, όπως έχει επανειλημμένα συμβεί
σε επαναστατικές περιόδους.
5. Καλούμε την ΟΕΝΓΕ αλλά και την ΑΔΕΔΥ και όλες τις συνδικαλιστικές ενώσεις
της χώρας να σταματήσουν τώρα κάθε διάλογο, πόσω δε μάλλον διαπραγμάτευση και
συνδιαλλαγή με μια μόνο κατ΄ όνομα ελληνική κυβέρνηση, καθώς κάθε τέτοια
απόπειρα είναι όχι μόνο προδικασμένη σε αποτυχία αλλά επιπλέον αποτελεί έμμεση
νομιμοποίηση μιας έκνομης και αντιλαϊκής εξουσίας. Το εργατικό κίνημα δεν έχει
κανένα αίτημα προς την εξουσία. Έχει πλέον μία και μόνη αδιαπραγμάτευτη
διεκδίκηση: την οριστική ανατροπή της.
6. Αρχίζουμε επισχέσεις εργασίας εξυπηρετώντας μόνον τα έκτακτα περιστατικά στα
νοσοκομεία, μέχρις πλήρους αποπληρωμής των δεδουλευμένων μας και επανόδου
των αποδοχών μας στα προ-τρόικας επίπεδα, απαιτώντας την πλήρη κάλυψη της
ΟΕΝΓΕ και της ΑΔΕΔΥ. Η ημερομηνία έναρξης των επισχέσεων θα αποφασιστεί και
θα κοινοποιηθεί προσεχώς. Ωστόσο, με πλήρη συναίσθηση της κοινωνικής μας
αποστολής και των ηθικών δεσμεύσεων που σχετίζονται με το λειτούργημά μας, θα
προστατεύσουμε τη υγεία των πολιτών που προσέρχονται στα νοσοκομεία,
παρέχοντας δωρεάν περίθαλψη σε όλους, και καλώντας παράλληλα την κυβέρνηση
να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της υπερβαίνοντας έστω και την τελευταία ώρα
την άμετρη κοινωνική της αναλγησία. Η δωρεάν και σωστή δημόσια υγεία δεν
αποτελεί δώρο προς τους πολίτες, αλλά συνταγματική υποχρέωση και βασικό λόγο
ύπαρξης της πολιτείας. Κάθε κυβέρνηση που δεν αντιλαμβάνεται το κοινωνικό της
χρέος και τον ρόλο πρέπει να ανατρέπεται.
7. Η ανατροπή γίνεται άμεσα εφικτή όταν μια αυταρχική εξουσία περιέρχεται σε
προφανή αδυναμία επιβολής της θέλησής της, όταν με δική της ευθύνη δεν παράγεται
επαρκές εθνικό προϊόν και φορολογητέα ύλη, όταν οι υπήκοοί της αποφασίσουν να
μετατραπούν σε πολίτες, αρνούμενοι εμπράκτως κάθε νομιμοποίησή της.
Όλα λοιπόν τα παραπάνω μέτρα αντίστασης έχουν νόημα και αποτελεσματικότητα
ανάλογα της κοινωνικής τους αποδοχής και έγκρισης. Άρα, ιδίως σε περιόδους
καθολικής κρίσης όπως η σημερινή, οφείλουν να εντάσσονται σε ένα συντονισμένο
κοινωνικό αγώνα στα πλαίσια του οποίου οι επιμέρους κλαδικές διεκδικήσεις τίθενται
σε δεύτερη μοίρα. Οι συνδικαλιστικοί φορείς της χώρας οφείλουν να αντιληφθούν
τον κοινωνικό τους ρόλο και να τεθούν επικεφαλής της παλλαϊκής αντίστασης σε
απόλυτο συντονισμό μεταξύ τους και με ολόκληρη την κοινωνία. Ο αγώνας όλων των
εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, των συνταξιούχων, των ανέργων, των
μαθητών, των σπουδαστών και φοιτητών, των πολιτών όλης της χώρας πρέπει να
είναι ενιαίος, με αίτημα την πλήρη ανατροπή του σημερινού απάνθρωπου
καθεστώτος και την εγκαθίδρυση κοινωνικού κράτους, κράτους δικαίου και
πραγματικής δημοκρατίας.
Αρχίζουμε συντονισμένες καταλήψεις σε πανεθνικό επίπεδο, από τις οποίες δε
φεύγουμε αν δεν φύγουν πρώτα οι οικονομικοί και πολιτικοί δολοφόνοι της χώρας.
Οι προτάσεις ψηφίστηκαν παμψηφεί από το σώμα της συνέλευσης.
Η Πρόεδρος κ Ζωτάκη Ο Γραμματέας κ. Ανδρεόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου