Στις υγείες μας κι οι κουραμπιέδες με 0 % λιπαρά.

η υγεία που χάνεται.
Πείτε ότι μου έχει γίνει εμμονή. Όμως δεν είναι δυνατόν σε μια χώρα που χτυπιέται αλύπητα από τσουνάμι, να κόβεις το καθαρό νερό. Σχέδιο καταστροφής το λένε αυτό. Η υγεία είναι το νερό κι όσο πιό καθαρό είναι, τόσο πιό ασφαλείς είμαστε. Όλοι νοιώσαμε κάποτε άρρωστοι. Κάποιοι περισσότερο, κάποιοι λιγότερο. Ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι. Αρρώστια.. Μας κυνηγάνε από παντού, τρώμε φάπες συνεχώς,
είμαστε σε μια απίστευτη σύγχυση πού την εκμεταλλεύονται με κάθε ανηθικότητα και χάσαμε το αξιακό μας σύστημα. Δεν αναγνωρίζουμε ότι χάνουμε το σημαντικότερο, μετά τους αγαπημένους μας, αγαθό. Την χωρίς όρους πρόσβαση στην υγεία. Είναι ώρα να επανατοποθετηθούμε, θαρρώ. Η υγεία είναι η πρώτη ευχή που σου δίνουν, σε κάθε ηλικία, είναι η ασφάλεια την ώρα που φέρνεις το παιδί σου στον κόσμο, είναι ο τόπος που θα τρέξεις όταν πονάς. Είναι το αποκούμπι του γέρου που εγκαταλείφτηκε. Είναι ότι θα σε στηρίξει στα δύσκολα, ότι θα σου δώσει δυνατότητα να ζήσεις, να χαρείς, να αγαπήσεις, να ταξιδέψεις. Να νοιώθεις ασφάλεια. Όλα αυτά που θεωρείς ως στοιχειώδη για να δικαιούσαι την επωνυμία του ανθρώπου. Αν κάτι πέτυχε η εξελικτική διαδικασία σε επίπεδο κοινωνικής οργάνωσης, είναι να προστατεύει τον εαυτό της από απρόβλεπτα ζητήματα. Πρόνοια και θεραπεία. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι επικίνδυνη κοινωνική οπισθοδρόμηση και μας βάζει σε σοβαρούς κινδύνους επιβίωσης. Μας στερούν κάτι, που δεν έχουν δικαιοδοσία να μας στερήσουν. Σε κανένα επίπεδο δεν έχουν τέτοιου είδους δικαιοδοσία. Πόσο μάλλον, πολιτικό. Χωρίς ελεύθερη πρόσβαση σε καταφύγια υγείας, τα νοσοκομεία επιχειρήσεις και συγχρόνως μια τάση ιατρικοποίησης κάθε κοινωνικής έκφρασης, ώστε να δημιουργείται ζήτηση και να κινείται η αγορά υγείας. Η απάτη σε όλο της το μεγαλείο. Μόνο εμείς μπορούμε να το ακυρώσουμε, με απαίτηση. Όχι διεκδίκηση. Απαίτηση χωρίς διαπραγμάτευση.