Γιατί μας απομακρύνει η θλίψη;

Θάθελα να το ξέρω. Γιατί δεν νοιώθουμε την ανάγκη να το περάσουμε μαζί; Γιατί ο καθένας με την θλίψη του; Αύριο, στη βιβλιοθήκη θα προσπαθήσουμε να δούμε δρόμους εναλλακτικούς. Δρόμους που να μας βγάλουν από τις μοναχικές λύσεις. Οι διαχειριστές της οικονομικής κρίσης έχουν χάσει το παιχνίδι, από τότε πού ήταν στον πάγκο. Σήμερα έγινε μια συζήτηση στο Νοσοκομείο, για ποιότητα. Οργανώθηκε από την διοίκηση. Ο στόχος της ποιότητας πού ''οραματίζονται''; Να επιβληθεί η ηλεκτρονική παραγγελία των εργαστηριακών εξετάσεων. Θύμωσα πολύ. Όχι γιατί διαφωνώ, αλλά για την διαβάθμιση των προτεραιοτήτων. Αφού η παρουσία μας στο χώρο, όλων, έχει ως μοναδικό λόγο τον αποδέκτη των υπηρεσιών υγείας. Και ο αποδέκτης δεν απολαμβάνει ποιότητα. Πληρώνει εισιτήριο, φακελώνει το γιατρό, περιμένει όρθιος σε ουρές, ακυρώνει όλη του την ημέρα μπαίνοντας στο Νοσοκομείο, στην αναμονή των Επειγόντων, περιμένει 4-6 ώρες για απαντήσεις σε επείγουσες εξετάσεις, πληρώνει τα ιδιωτικά εργαστήρια για εξετάσεις που το Νοσοκομείο αρνείται να εκτελέσει, κινδυνεύει από τα ανθεκτικά μικρόβια και αντιμετωπίζει την απαξίωση όλου του μηχανισμού. Έχουμε δικαίωμα να ονομάζουμε ποιοτική αυτή τη διαδικασία και προχωράμε σε ποιοτική παραγγελία εξετάσεων;