Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Σκέψεις πάνω σε μια πρόταση, προηγούμενου άρθρου

''Πρόκειται για μια επώδυνη διαδικασία γιατί το άτομο αυτοστιγματίζεται ως φτωχό, ανίκανο, άχρηστο και ασήμαντο. "

Ναι έτσι είναι αλλά .... στη δύση. Νομίζω ότι αυτό αντικατοπτρίζει δυτική (καταναλωτική) νοοτροπία. Δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική κουλτούρα όπου η αξιοπρέπεια και το εισόδημα είναι δύο άσχετα πράγματα. Εμείς είχαμε πάντα άλλες προτεραιότητες (λιτότητα, εντιμότητα, ανδρεία, αυταπάρνηση, αλληλεγγύη, πνευματικότητα, διανόηση, τέχνη, μόρφωση, Αγάπη). Το εισόδημα είναι αποτέλεσμα του τίμιου ιδρώτα και σε αυτό έχει πάντα μερίδιο και ο αδελφός. Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο που 10 φορές είναι αδειανό και μια φορά γεμάτο δεν σχετίζεται με την αξιοπρέπειά τους. Κάπου μέσα μας θα ξαναβρούμε τα αποθέματά μας.
Γαρυφαλιά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου