Τα τρία ευρώ ή αλλιώς που μας έχει γραμμένους ο Λοβέρδος.

Τι είναι τρία ευρώ; Ένας καφές, ένα πακέτο τσιγάρα, δυο εισιτήρια λεωφορείου, μια διαδρομή στο ταξί, δυο πακέτα χαρτομάντιλα, δυο πουρμπουάρ στην ταβέρνα, δυο κεράκια στην εκκλησία, ίσως και η συνδρομή σε δυο παιδιά στα φανάρια. Είναι, όμως και η τιμή της αξιοπρέπειας για τον παππού με τα 350 ευρώ σύνταξη, για τον συνταξιούχο εργάτη σε βαρέα και ανθυγιεινά που συντηρεί τον άνεργο γιο, για την κόρη που σπρώχνει καθημερινά το τροχήλατο με την γιαγιά για καθημερινή αλλαγή στο διαβητικό πόδι και κάθε μέρα πληρώνει τα τρία ευρώ. Είναι το επιπλέον που χρειάζεται να βγει από το άδειο πορτοφόλι, αφού πληρωθεί η συμμετοχή του 25% στα φάρμακα του μήνα. Τι είναι τα τρία ευρώ; Το απλωμένο χέρι μιας πολιτείας χρεοκοπημένης από αξίες, πού ζητιανεύει από τον άνεργο ξεσπιτωμένο, άρρωστο, ντροπιασμένο διεθνώς, απαξιωμένο κάτοικο αυτής της χώρας. Ζητιανεύει για να έχει να καλύψει καταχραστές της δημόσιας περιουσίας, ληστές του δημόσιου χρήματος, δοσίλογους του δήθεν σοσιαλισμού, υπερασπιστές του κέρδους με κόστος ζωές ανθρώπων. Την ίδια ώρα που η αγορά ένός αεροπλάνου, που στηρίζει την βιομηχανία της Γαλλίας, θα κάλυπτε τα ελλειμματικά ταμεία των Νοσοκομείων.