η ιστορία δεν συγχωρεί

Εδώ Πολυτεχνείο. Μα είναι αλήθεια ακόμη εδώ; Ο αιώνας άλλαξε και το πήρε μαζί του, φοβάμαι. Και πραγματικά φοβάμαι για ότι συμβαίνει, όσο βλέπω πόσο ήσυχοι είμαστε. Γιατί είμαστε τόσο ακραία νηφάλιοι; Πιστεύουμε ότι δεν μας αγγίζει το κακό; Πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίο να χαθεί ότι κερδήθηκε με τόσους αγώνες; Τι προσκυνάμε στο Πολυτεχνείο σήμερα. Μόνο για να ξεγελάσουμε τις ενοχές μας, αφήνουμε ένα γαρύφαλλο. Ας ήταν ν΄αφήναμε μια υπόσχεση.