Χωρίς φαγητό ζούμε και μήνα, χωρίς νερό τρεις ημέρες, χωρίς οξυγόνο σε 4 λεπτά δεν υπάρχουμε. Γιατί αυτή η ανασκόπηση θα αναρωτηθεί κανείς. Συνέβη στο χώρο που ονομάζεται μονάδα υγείας και μας άφησε όλους κάγκελο. Το νοσοκομείο έλαβε εξώδικο στις 18/11, από την εταιρεία προμήθειας οξυγόνου, ότι αν δεν πληρωθεί, δεν θα εκτελέσει την παραγγελία. Ο υπεύθυνος διοικητικός υπάλληλος δεν το αντιλήφθηκε ως προτεραιότητα και πέντε 24ωρα προ της εξάντλησης αποθεμάτων έγινε αντιληπτό από την τεχνική υπηρεσία, η οποία και ενημέρωσε για την απειλή της ζωής των ασθενών τα τμήματα . Δύο 24ωρα πριν αδειάσει η δεξαμενή ενημερώθηκε και η Ένωση γιατρών και συνέβαλε στο να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος, όταν διαπιστώθηκε ότι κανείς δεν είχε κάνει τίποτα στην κατεύθυνση της άμεσης προμήθειας. Το οξυγόνο πληρώθηκε και η εταιρεία το έφερε. Το ερώτημα είναι. Είναι δυνατόν άνθρωπος που εργάζεται στο Νοσοκομείο 20 χρόνια ή και 1 χρόνο να μην έχει αντιληφθεί ποιες είναι οι προτεραιότητες του χώρου που εργάζεται; Τι συμβαίνει; Υπάρχει προσωπική ευθύνη; Η απάντηση ήταν, ότι σε λίγο δεν θα έχουμε φαγητό για τους ασθενείς. Φτάσαμε στο σημείο να γίνει παραίνεση να μη μπουν τα τακτικά χειρουργεία, την παραμονή, καλού- κακού. Είναι αυτό απάντηση σκεπτόμενου ανθρώπου; Δεν πιστεύω στα ανεξήγητα και δεν πιστεύω επίσης, ότι άνθρωπος θα συνέκρινε την ανάγκη τροφής με αυτήν του οξυγόνου. Έχουν σαλέψει από την πίεση που βιώνουν καθημερινά για τον περιορισμό των εξόδων και τον έλεγχο των οικονομικών. Έχασαν κάθε έννοια αξιών και προτεραιοτήτων.
Παρεμπιπτόντως η ένωση δεν το δημοσιοποίησε από αίσθημα ντροπής και αίσθηση συλλογικής ευθύνης. Φταίμε που δεν πιάσαμε τον Λοβέρδο από το λαιμό, όταν ήρθε εδώ, φταίμε που δεν ειδοποιούμε εισαγγελέα να τον συλλάβει, αφού με τις εντολές του σαν προϊστάμενος βάζει καθημερινά σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου